Alles over het presidentschap van Donald J. Trump is tot nu toe verdeeld. Mensen lijken gelijk verdeeld tussen hem te haten met de witgloeiende intensiteit van honderd zonnen, of denken dat hij de laatste en enige kans is voor Amerikaanse grootheid. Maar wat als hij erin slaagde om iets te bereiken dat vrijwel al zijn voorgangers is ontgaan? Wat als hij een Israëlisch-Palestijnse vrede bemiddelde?
Ja, ja, dat weten we. Het klinkt lachwekkend absurd, zoals zeggen: "Wat als Abraham Lincoln een tijdmachine had uitgevonden en zijn eigen moord had gestopt?"
Maar serieus, wat als Trump het voor elkaar kreeg?
Zoals je misschien al hebt gehoord - en als je recentelijk op 'internet' bent geweest, dat heb je absoluut gedaan - heeft Trump net een vierdaagse tour door het Midden-Oosten voltooid, die hem van Saoedi-Arabië naar Israël heeft gebracht. De reis was… nou, niet helemaal beschamend. Dat is een groot probleem voor Trump, wiens track record in zijn thuisland dit jaar niet bepaald opscheppend is geweest.
Sommige nieuwsuitzendingen hebben zelfs laten doorschemeren dat Trump heeft bijgedragen aan de mogelijkheid van (durven wij het zeggen) een duurzame vrede in het Midden-Oosten. Zoals US News & World Report onlangs opmerkte, "is er zeker reden voor hoop." Dat is geen woord dat meestal wordt gebruikt bij het beschrijven van Trump.
Maar serieus, wat als hij het doet? Wat als vrede in het Midden-Oosten realiteit wordt en Trump het op de een of andere manier doet? Zou het de manier veranderen waarop we hem als wereldleider zien? Zou de publieke opinie zwaaien van "Hij is een incompetente boob die moet worden tegengehouden" tot "Wel, ik ben het nog steeds niet eens met de meeste van zijn beleid, maar verdomme, heb je de magische daad gezien die hij in het Midden-Oosten trok?"
Het is veel te vroeg om te zeggen of dit zelfs mogelijk is, maar laten we doen alsof. Laten we zeggen dat het Midden-Oosten een iets vochtiger Boise wordt, Idaho. Kan Trump degene zijn die het mogelijk maakt? En als hij dat doet, is het mogelijk om zijn presidentschap meer te bekritiseren zonder de lul te zijn die het gebrek aan zelfmoordterroristen in het Midden-Oosten haat. Laten we beide kanten van dichterbij bekijken, voor meer berichtgeving over de president, hier zijn de 5 handdrukregels die hij elke keer verkeerd heeft.
1 PRO
Iedereen die Trump graag haat, was zeker gefrustreerd door wat ze zagen tijdens zijn Midden-Oosten-tournee. Hij was stil introspectief, vooral wanneer hij stil aan de westelijke muur bad. Je kon daar geen grapjes over maken zonder je een beetje raar te voelen.
Het grootste voordeel dat Trump heeft, is dat hij een enorme politieke buitenstaander is. Dat lijkt misschien een nadeel, totdat je je realiseert dat elke diplomatieke strategie voor hem neerstortte en brandde met extreme vooroordelen. Dus waar maken we ons nu precies zorgen over? Dat hij iets radicaal anders zal proberen dan iedereen voor hem, en hij een kleine overwinning zal behalen waar iedereen anders jammerlijk heeft gefaald?
Toen hij de Egyptische president Abdel Fattah el-Sisi ontmoette, zei Trump zogenaamd tegen de leider: 'Heb je schoenen lief. Jongen, die schoenen, man.' Zoals CNN opmerkte, waren de schoenen vergelijkbaar met wat Trump droeg, "maar glanzender". Als dit lijkt op een autowrak van een gespreksaanzet, ken je natuurlijk geen mensen. Mensen houden zo van crap. Dit is het genie van Donald Trump. Het heeft hem geholpen het Witte Huis binnen te dringen, zijn vermogen om zo onhandig en perfect menselijk te zijn. De man die niet bang is om te zeggen: "Verdomme, je schoenen zijn goed" tegen een andere wereldleider, is degene die niet als een bedreiging wordt gezien en misschien wel een kans heeft om gehoord te worden.
Ook, in ieder geval als het gaat om het Midden-Oosten, slaagde Trump in een bijna Herculean niveau van terughoudendheid. Hij deed precies zes openbare verklaringen tijdens zijn 28 uur in het Heilige Land, en niet één keer sprak hij de uitdrukking "tweestatenoplossing" uit. Dit van een politicus die het niet kan laten om te beweren dat zijn telefoons door Obama zijn afgeluisterd en iedereen die het niet met hem eens is, is 'nepnieuws'.
Als je wat context wilt over hoe opmerkelijk zijn optreden was, vergelijk het dan met voormalig president Bill Clinton, die ooit op de Israëlische premier Benjamin Netanyahu reageerde door te zeggen: "Dit is gewoon kippenpoep. Ik ga het niet verdragen dit soort onzin. " Lijkt dat niet iets dat Trump zou hebben getweet? Maar dat deed hij niet. In plaats daarvan zei Trump dat "we bereid zijn om samen te werken. Ik geloof dat een nieuw niveau van samenwerking mogelijk is en zal gebeuren." Weet je wat Clinton zei tijdens een ontmoeting in 1996 met Bibi? 'Wie denkt hij verdomme dat hij is? Wie is die verdomde superkracht hier?'
We zijn net zo verbaasd als jij dat degene die opschepte over een "verdomde superkracht" niet Trump was. Zelfs als hij gefrustreerd is dat hij niet in zijn geliefde auto's kan rijden, is dit dan het begin van een nieuwe president?
CON
Het vriendelijkste wat je over Trump kunt zeggen, is dat hij genadeloos is. Hij lijkt vandaag misschien Yoda, maar morgen kan hij net zo goed Jar Jar Binks zijn.
Dat is echt het grootste probleem met de overtuiging dat Trump de architect van een duurzame vrede in het Midden-Oosten zou kunnen zijn. Hij kan zijn eigen vrouw nauwelijks vijf seconden lang zijn hand laten vasthouden terwijl ze worden gefotografeerd. Welke kans heeft hij om een eeuwenoud religieus conflict met elkaar te verzoenen dat net onder 'Jedi's versus het rijk' ligt qua onverenigbare verschillen?
Hoe lang duurde het voor Trump om Netanyahu ervan te verzekeren dat hij Israël nooit "noemde" tijdens vergaderingen met Russische diplomaten, wat ongeveer leek op een man die betrapt werd op het bedriegen en zijn partner verzekerde dat hij "helemaal een condoom gebruikte" met al die hoeren waarmee hij sliep, dus Er is geen manier dat ze Gonorroe zou kunnen hebben. Het is een mooi gevoel, maar ze koopt het absoluut niet.
Obama en George W. Bush hadden in elk geval staatssecretarissen met een diep engagement om vrede in het Heilige Land te brengen. Trump heeft Rex Tillerson, die nauwelijks lijkt te schijten. Eerder deze week vertelde hij verslaggevers dat Tel Aviv het "huis van het jodendom" was (spoiler alert; dat is het niet). Dat is niet eens het vermelden waard als je Trump 'So amazing' hebt geschreven in een herdenkingsboek bij een Holocaust Memorial in Jeruzalem.
Het punt is, Trump begrijpt het jodendom zoals Omarosa de Afro-Amerikaanse ervaring begrijpt. Dat wil zeggen helemaal niet.
Dat betekent… Wat precies?
Jij verteld ons. Kon Trump vrede leiden in het Midden-Oosten? En als hij dat doet, zou dat de publieke opinie over zijn presidentschap veranderen? Het kan alle kanten op. Wat denk je? Geef ons uw mening op onze Facebook-pagina hier.
