coaches veel tijd besteden aan het bestuderen en experimenteren met blokkeren op de regel scrimmage. Verschillende blokkeringsschema's worden gebruikt, afhankelijk van het feit of een overtreding wordt gepasseerd of uitgevoerd, en binnen die subgroepen is een reeks blokkeringsopdrachten en wijzigingen die kunnen helpen een team de rand te geven. De wingback is een positie die is geëvolueerd, maar deze wordt nog steeds gebruikt in het spel van vandaag om meer blokkeeropties te bieden en de verdediging te verwarren.
Video van de dag
Functie
Wingbacks staan rechts naast de lijnwachter aan de ene kant van de lijn. In tegenstelling tot de rest van de lijn blijven wingbacks echter staan en komen ze een stap terug van de scrimmage. Wingbacks helpen het blokkeringsvermogen op de lijn te verhogen, met name aan de buitenkant, maar ze vormen ook de dreiging van een overdracht of een afgebroken veld om een pass te ontvangen. Dit zet de druk op de verdediging om te bepalen wat de waarschijnlijke rol van de wingback is en hoe deze speler gedekt moet worden.
Player Type
Sommige spelers zijn voornamelijk geïdentificeerd als wingbacks. Johnny Rodgers, bijvoorbeeld, werd geïdentificeerd als een wingback toen hij in 1972 de Heisman Trophy won voor Nebraska. Rodgers was een speler die als een rennende speler en een grote ontvanger kon optreden en zich in meerdere posities op het veld zou opstellen. Tegenwoordig worden deze spelers vaker aangeduid als hybride spelers of multiposition-atleten. Een speler die in de wingback-positie op een set-play staat, kan een rennende rug, een volle rug, een brede ontvanger of een strak uiteinde zijn, afhankelijk van wat de coach wenst. Het is een voordeel om vaardigheidspelers op deze positie te plaatsen.
Vroeg gebruik
De wingback is altijd een optie geweest voor voetbalcoaches die in games spellen bedenken. Een van die plannen die de wingback een prominent figuur maakte, was de single-wing formatie, ontwikkeld door Glenn "Pop" Warner om volledig te profiteren van het terughalen van de talenten van Jim Thorpe in 1907. De spelen die uit deze formatie liepen waren vergelijkbaar met een sweep of buiten gooien in het voetbal van vandaag, en de vleugelback stond vooraan blokken neer te zetten om de terugweg vrij te maken. Verschillende formaties hebben sindsdien de wingbacks in verschillende posities geplaatst, waaronder achter de tackle en aan de ene kant van de quarterback en terugrennen, maar de functie is grotendeels hetzelfde gebleven.
Modern gebruik
De wingback wordt niet altijd als zodanig aangeduid, deels omdat van het personeel of de primaire positie van de wingback wordt verwacht dat hij de vaardigheden van zijn primaire positie gebruikt. Een brede ontvanger bij de wingback bijvoorbeeld, zou de verdediging alarmeren dat een passerend spel zou kunnen worden aangeroepen, terwijl een strak einde voor blokkering zou suggereren dat er een runplay komt. Wingbacks worden gebruikt om het blokkeren aan de rand van de lijn te verbeteren.Ze kunnen om verschillende redenen worden binnengebracht, bijvoorbeeld om de verdedigingsdruk te vertragen of om blokkeerhulp aan de ene kant van het veld te bieden, vooral als een externe vlucht naar die kant wordt aangeroepen. Een wingback kan ook worden ingezet om de verdediging te verwarren en hen te misleiden over het aankomende spel. De wingback is echter niet kenmerkend voor gewone voetbalformaties zoals die vroeger waren.
