C-reactief proteïne, of CRP, wordt geproduceerd door de lever als onderdeel van een ontstekingsreactie. Uw arts kan een CRP-test bestellen als hij vermoedt dat u een ontstekingsziekte heeft zoals lupus of reumatoïde artritis, of om te bepalen of ontstekingsremmende medicatie werkt. De CRP-test geeft uw arts zeer algemene informatie. Specifieke tests en procedures zijn nodig om de oorzaak van hoge CRP-niveaus te diagnosticeren.
Video van de dag
De test
Een eenvoudige bloedafname is het enige dat nodig is om uw CRP-niveaus te bepalen. De phlebotomist veegt het gebied aan de binnenkant van uw elleboog of handrug af met een antiseptische oplossing. Vervolgens zal hij een naald in een ader steken om bloed in een injectieflacon te trekken. Het bloed wordt in het laboratorium met antiserum gemengd om C-reactief proteïne te isoleren.
Normale resultaten
De normen voor een normaal testresultaat verschillen per laboratorium, maar over het algemeen is er geen CRP in het bloed aanwezig voor een negatieve test. Als uw niveaus van CRP laag zijn, betekent dit niet dat er geen ontsteking is. Om onbekende redenen kunnen CRP-niveaus normaal zijn bij personen met lupus of reumatoïde artritis, volgens 'The New York Times Health Guide'.
Abnormale resultaten
Een positieve CRP-test betekent eenvoudigweg dat er ergens in het lichaam een ontsteking is. Hoge CRP-niveaus kunnen te wijten zijn aan infectie, inflammatoire darmziekte, kanker, lupus, pneumonie, reumatoïde artritis, tuberculose, hartaanval of bindweefselaandoening. Een positief resultaat kan ook het gevolg zijn van iets dat onschadelijk is als zwangerschap of het gebruik van orale anticonceptiva.
Test met hoge gevoeligheid
Uw arts kan een meer specifieke test, een hooggevoelige C-reactief proteïnetest of hs-CRP, bestellen om uw risico op hartaandoeningen te bepalen. Een hoge hs-CRP van 3 milligram per liter of hoger wijst op een ernstig risico op hart- en vaatziekten. Een hs-CRP van 1 tot 3 milligram per liter vormt een gemiddeld risico, en een hs-CRP van minder dan 1 milligram per liter geeft een laag risico op hartaandoeningen aan.
