ERA in baseball staat voor" earned run average ". "Het wordt gebruikt om de prestaties van een pitcher te meten en werd oorspronkelijk gemaakt tijdens de jaren 1900 om de effectiviteit van relief pitchers te beoordelen. Tegenwoordig is het een van de meest algemeen erkende statistieken die worden gebruikt om het vermogen van een pitcher te beoordelen.
Video van de dag
Definitie
Een ERA meet het gemiddelde aantal runs dat een werper heeft opgegeven in de loop van een spel van negen innings. Het omvat geen runs als gevolg van fouten gemaakt door andere spelers in het veld. De ERA is ontstaan uit de noodzaak om de effectiviteit van elke werper te bepalen tijdens wedstrijden waarbij reliëfkruiken de lading delen.
Berekeningen
Een ERA wordt berekend door de verdiende runs bij elkaar op te tellen en het getal te delen door het aantal genummerde innings. Dat aantal wordt dan vermenigvuldigd met 9. Bijvoorbeeld, als een werper 25 verdiende runs toestaat over 100 innings, zou je 25 bij 100 verdelen en dan vermenigvuldigen met 9. De ERA zou 2. 25.
Interpretatie
Hoe lager de ERA, hoe beter de werper wordt beschouwd. Tijdens de jaren 1900 hadden sommige werpers ERA's onder de 2. 00. Echter, naarmate de spelregels in de loop der jaren zijn geëvolueerd, wordt een ERA onder 4. 00 nu als enigszins effectief beschouwd, terwijl een ERA onder 2. 00 zeldzaam is. Een ERA boven 6. 00 wordt meestal als onaanvaardbaar beschouwd.
Misvattingen
Sommige critici beschouwen een ERA niet als een accurate weerspiegeling van het vermogen van een pitcher of zijn potentieel voor succes. Hoewel het verantwoordelijk is voor de mogelijkheid om slagmannen te krijgen en runs te voorkomen, laat het een aantal externe factoren weg die de resultaten kunnen beïnvloeden. Volgens ESPN kunnen sommige van deze factoren bullpen-ondersteuning, teamondersteuning en -verdediging, onverdiende runs en thuisveldvoordeel omvatten.
