Van de onder druk staande rubberen kern tot de vilten bekleding, door de mens gemaakte materialen vormen de meeste onderdelen van een tennisbal. In sommige gevallen worden gerecyclede PET-kunststoffen gebruikt om het vilt te maken dat tennisballen bedekt. De International Tennis Foundation stelt regels die de standaardafmetingen, -samenstelling en -kleuring regelen voor officiële tennisballen.
Video van de dag
Moderne compositie
De tennisballen van vandaag zijn gemaakt van een holle, tweedelige rubberen schaal gevuld met gas onder druk. De rubberen schaal is bedekt met vilt gemaakt van nylon of wol. De ITF stelt dat tennisballen tussen 2 1/2 en 2 5/8 inch in diameter moeten zijn en tussen 2 en 2 1/16 oz wegen. Het vilt dat wordt gebruikt om tennisballen te bedekken die bestemd zijn voor officieel spel is felgeel.
Productie
Tennisbalfabrikanten vormen rubber in twee vormen die tegen elkaar worden gedrukt om de kern van een bal te vormen. Om een passend niveau van veerkracht te bereiken, injecteren tennisbalmakers een bepaalde hoeveelheid perslucht in het midden van elke rubberen kern. Fabrikanten buff de afgedichte, onder druk staande rubberen ballen en bedek ze in lijm. Machines sneden lange stukjes felgeel vilt in twee vormen die rond elke tennisbal zijn gewikkeld om een bedekking te vormen. Ballenmakers verwarmen de voltooide tennisballen om de lijm een verzegeling te maken die de twee stukken stof bij elkaar houdt.
Geschiedenis
Tennis werd voor het eerst gespeeld in de jaren 1870, en de eerste tennisballen werden gemaakt van leer of stof en gevuld met vodden of paardenhaar. Rubberen tennisballen werden ontwikkeld in India en werden al snel de standaard voor tennisspelen. Spelers voegden flanelbedekkingen toe aan rubberen tennisballen om hun duurzaamheid te vergroten. Om het tennisvermogen van de tennisbal te vergroten, begonnen ballenmakers met het toevoegen van perslucht aan het midden van de rubberen kern. Oorspronkelijk waren tennisballen zwart of wit, maar de ITF introduceerde in de jaren '70 gele tennisballen omdat de heldere kleur de ballen gemakkelijker maakte voor televisiekijkers om te zien.
Bounce
De ITF stelt dat tennisballen tussen de 53 en 58 inches hoog moeten stuiteren nadat ze vanaf een hoogte van 100 inch op een betonnen vloer zijn gevallen. Om deze exacte stuithoogte te bereiken, voegen tennisbalmakers een zeer specifieke hoeveelheid lucht toe aan de kern van tennisballen. Over het algemeen worden tennisballen onder druk gezet tot 12 pond per vierkante inch.
