Ulnaire zenuwschade-oefeningen

Oefening 29: Zenuwglijden en rekken n ulnaris

Oefening 29: Zenuwglijden en rekken n ulnaris
Ulnaire zenuwschade-oefeningen
Ulnaire zenuwschade-oefeningen
Anonim

De ellepijpzenuw is afkomstig uit de nek en loopt door de schouder, bovenarm en onderarm voordat deze eindigt in de ring en de kleine vingers. Blessures komen meestal voor bij de elleboog en de pols, maar kunnen overal langs het pad van de zenuw optreden. Ulnaire zenuwbeschadiging is de op één na meest voorkomende zenuwopsluiting na carpaal tunnelsyndroom, volgens een artikel uit januari 2007 in 'Postgraduate Medical Journal'. Het kan milde tot intense pijn, branderigheid, gevoelloosheid en zwakte in de onderarm, hand en 4e en 5e vinger veroorzaken. De behandeling kan oefeningen omvatten om de pijn te verminderen, kracht te behouden en genezing te bevorderen.

Video van de dag

Behandeling

Zoals met andere milde tot matige verwondingen, heeft een conservatieve behandeling vaak de voorkeur boven een operatie. Primaire niet-operatieve behandeling omvat rust, spalken, activiteitsmodificatie en niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen, zoals ibuprofen (Advil, Motrin) en naproxen (Aleve). Het vermijden van verzwarende bewegingen en houdingen - zoals het buigen van de elleboog of rusten op een hard oppervlak - kan verlichting bieden. Fysiotherapie en thuisoefeningen kunnen ook effectief zijn bij het verminderen van pijn en het verbeteren van de functie, maar voor ernstige gevallen kan een operatie gerechtvaardigd zijn.

Ulnar zenuw glijders

Zenuwglijdende oefeningen kunnen nuttig zijn voor ulnaire zenuwletsels. Wanneer een zenuw geïrriteerd of ontstoken is, glijdt deze mogelijk niet gemakkelijk door de omliggende weefsels. Zenuwglijdende oefeningen kunnen de zenuw helpen om soepeler te bewegen en pijn te verlichten.

Zenuwglijding kan zittend of staand worden uitgevoerd. Ze worden vaak 10 keer per sessie herhaald, 3 tot 5 keer per dag. Een veel gebruikte glijbeweging houdt in dat je de arm voor je op schouderhoogte, handpalm naar boven houdt. Door de arm recht te houden, wordt de hand naar het lichaam toe bewogen, buigend naar de pols en vervolgens weg van het lichaam. Terwijl deze positie wordt vastgehouden, wordt de elleboog gebogen en brengt de handpalm naar het gezicht. Een andere glijbeweging houdt in dat de arm op schouderniveau naar de zijkant wordt uitgetrokken, de handpalm naar boven. De hand wordt dan omhoog gebracht om het oor te bedekken met de palm, met de vingers rond de achterkant van de nek gewikkeld.

Isometrische elleboogoefeningen

Isometrische elleboogoefeningen houden het spannen van de spier tegen weerstand in zonder het gewricht te bewegen. Ze worden gebruikt om spierverlies als gevolg van inactiviteit te voorkomen en bieden de voordelen van krachttraining zonder verzwarende, repetitieve bewegingen. Isometrische oefeningen worden meestal gedurende 10 seconden vastgehouden gedurende 10 sets, met een rust van 10 seconden tussen de sets.

De bicepsspieren aan de voorkant van de bovenarm zijn de primaire verhuizers bij het buigen van de elleboog. Isometrische oefeningen die gericht zijn op deze spieren kunnen worden gedaan door de elleboog tot 90 graden te buigen, handpalm omhoog. De andere hand wordt gebruikt om de onderarm naar de grond te duwen, waardoor weerstand in de spier ontstaat.Om een ​​isometrische samentrekking van de triceps te creëren - de spieren aan de achterkant van de bovenarm die helpen bij het rechtmaken van de elleboog - wordt dezelfde startpositie verondersteld, maar duwen gebeurt in de tegenovergestelde richting. Tijdens deze oefeningen mag geen beweging van de elleboog optreden.

Waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen

Praat met uw arts voordat u met een nieuwe trainingsroutine begint. Een fysiotherapeut kan de meest geschikte oefeningen voor uw aandoening bepalen. Als u tijdens of na een van deze activiteiten meer pijn, gevoelloosheid of zwakte in de hand of arm heeft, stop dan onmiddellijk. Ulna-zenuwpijn die niet verbetert of verergert, kan een operatie vereisen. In sommige gevallen treden ulnaire letselsymptomen op vanwege een ernstig onderliggende gezondheidsprobleem, dus het is belangrijk om ze niet te negeren.