Er zijn genoeg beroemdheden op Tinder, maar ze worden geconfronteerd met een heel uniek obstakel (samen met alle reguliere die we normaal hebben). Zach Efron vatte het perfect samen in 2016 toen hij toegaf dat terwijl hij de app gebruikte, niemand er ooit recht op had omdat ze dachten dat het een nepaccount was. Omdat de meeste A-lijsters graag met andere beroemde mensen uitgaan, moet je denken dat er een geheime app moet zijn die de meest "elite" leden van de samenleving kunnen gebruiken.
En daar is. Het heet Raya.
Als je er eerder van hebt gehoord, is het waarschijnlijk gefluister door mensen die rondhangen in een bepaalde menigte, omdat een van de redenen waarom de app zoveel beroemdheden weet aan te trekken is omdat, in een tijdperk waarin al onze gegevens lijken te Raya wordt weggegeven met een handomdraai, maar is erin geslaagd om een hush-hush niveau van exclusiviteit te behouden. Het is de nachtclub waarvan alleen degenen die "op de hoogte zijn" zich bewust zijn, en het emcee is onlangs uitgebracht als de 34-jarige Daniel Gendelman in The New York Times .
Volgens het profiel is Raya - het Hebreeuwse woord voor 'vriend' - in 2015 begonnen, met het idee dat het een app zou zijn die 'meer als een etentje' voelde, een app die een cohort van interessante, volleerde samenbracht, en intelligente mensen die allemaal één ding gemeen hadden: succes. (Dat, en, waarschijnlijker dan niet, ziet er goed uit.)
In het stuk probeert Gendelman af te wijken van het idee dat de app een waterpoel is voor de neus van de samenleving, een verhoogde versie van The League, die begon als een app voor Ivy League-afgestudeerden en zich sindsdien heeft uitgebreid tot iedereen die er conventioneel goed uitziet en een betaalde baan heeft. Hij deed zijn best om het te laten lijken alsof de mensen die het halen - die dit doen dankzij een algoritme en een geheim comité van 500 leden die op elke sollicitant stemmen - niet zo fit en fantastisch zijn als 'rad' (wat dat ook is) middelen).
Maar de realiteit is dat het, zoals een gebruiker het omschreef, 'het Soho House of dating-apps' is, één bevolkt door filmontwerpers, fotografen, influencers, professionele atleten, CEO's, supermodellen en wat lijkt op de volledige redactie van Conde Nast. Het spreekt ook boekdelen die volgens de Times, iedereen in de app "acht-pack abs en belachelijke kaaklijnen heeft."
Als zodanig staan er meer dan 100.000 mensen op de wachtlijst. En met slechts 8 procent van de aanvragers, is het toelatingspercentage zelfs lager dan dat van Harvard Business School. Eén aanvrager bood zelfs $ 10.000 in contanten aan in ruil voor een account in wat media-insiders 'Illuminati Tinder' noemen, maar dat is precies het soort snobistisch gedrag dat de app wil voorkomen.
"Er zijn veel toepassingen waarbij het slechts een Lamborghini, een jacht en een privévliegtuig is, en we zijn gewoon van 'Tot ziens', " zei Edelman.
Dat is waarschijnlijk een goede zaak, omdat uit wetenschappelijk onderzoek onlangs is gebleken dat vrouwen sowieso niet meer geïnteresseerd zijn in flitsende mannen.
Tot nu toe lijkt de app effectief te werken, niet alleen in termen van het matchen van elite-singles, maar door het soort vreselijk online gedrag dat leidt tot ghosting, een baan, R-bombarderen en andere termen die vreselijke handelingen beschrijven die alomtegenwoordig zijn, te vermijden in het digitale tijdperk.
En als het je lukt om binnen te komen - zoals altijd bij eliteclubs, helpt het om vrienden te hebben die er al zijn, samen met een paar duizend Instagram-volgers - het kost slechts $ 7, 99 per maand, met de extra optie om je profiel een boost te geven voor nog eens $ 2, 99 per maand. Maar als je een van de 92 procent bent die gedoemd is tot een leven in Tinder, wil je misschien de experttips bekijken die ik van een professionele online datingcoach heb geleerd.
Diana Bruk Diana is een hoofdredacteur die schrijft over seks en relaties, moderne datingtrends en gezondheid en welzijn.