We kennen allemaal onze 'hoofden, schouders, knieën en tenen'. Maar hoe zit het met onze plantaris, palmaris longus en oorschelpen? Nee, dat zijn geen verzonnen woorden van Harry Potter of Lord of the Rings . Het zijn echte lichaamsdelen.
Ja, voor de meesten van ons is het lichaam gastheer voor een hele reeks geheimen. Sommigen, je hebt misschien gezien en gewoon niet geregistreerd als zijn eigen ding. (Bewijsstuk A: Die rare pees in je pols.) Maar anderen, zoals een eerder onontdekte cornea-laag, zijn totaal nieuw - en ongrijpbaar. Dus, zonder verder gedoe, hier is een overzicht van de meest onbekende lichaamsdelen. Of het nu te wijten is aan hun grootte, hun nutteloosheid of hun onbepaaldheid, deze lichaamsdelen zijn ontsnapt aan kennis die veel te lang is geschreven.
1 Het traanpunctie
Afbeelding via Wikimedia Commons
In de volksmond bekend als het "ooglidgat", dit is een kleine holte in de onderste en bovenste hoek van uw oogleden die u kunt vinden als u goed kijkt. Hoewel iedereen er een heeft, kan het gat in grootte variëren, afhankelijk van de persoon. Volgens de Cleveland Clinic is het gebruik ervan om een deel van de overtollige tranen van je oog af te voeren, waardoor het in de achterkant van je neus terechtkomt (vandaar de loopneus als je huilt). In sommige gevallen kan de traanpuncta defect raken en achteruit werken, waardoor individuen vloeistoffen uit hun ogen kunnen spuiten. Ew.
2 Jacobson's orgel
Afbeelding via Wikimedia Commons
Dit orgaan, ook bekend als het vomeronasale orgaan, is een cluster van sensorische cellen die worden gevonden in de hoofdneuskamer van de meeste amfibieën, reptielen en zoogdieren. Het gebruik ervan is om door vocht overgedragen geuren zoals feromonen te detecteren om non-verbaal te communiceren, met name op het gebied van romantiek en seksualiteit. Vanwege een gebrek aan goede receptoren bij de mens, wordt het orgaan door de meeste mensen echter als niet-functioneel beschouwd, een overblijfsel van een eerdere tijd.
3 The Mesentery
Afbeelding via Wikimedia Commons
Het mesenterium is een weefselplooi in de darm die de maag, darmen, alvleesklier, milt en andere interne organen met de buik verbindt. Tot voor kort werd het mesenterium echter beschouwd als een verzameling ongelijksoortige membranen. Pas in 2016 gepubliceerd in The Lancet werd het beschouwd als een enkelvoudig, continu orgel. Als gevolg hiervan zou in de nabije toekomst verder onderzoek naar het nog grotendeels onbekende lichaamsdeel moeten plaatsvinden.
4 Het Philtrum
Afbeelding via Wikimedia Commons
Bij de meeste zoogdieren - zoals uw hond - is het philtrum een kleine spleet in de buurt van de neus waardoor geurtjes op de neus kunnen worden gefilterd in de mond of in het bovengenoemde vomeronasale orgaan. Bij mensen speelt het philtrum echter niet meer zo'n rol, en blijft het nu gewoon als de schattige ingesprongen groef tussen je neus en mond. Een abnormaal philtrum kan ondertussen wijzen op de aanwezigheid van autisme of foetaal alcoholsyndroom.
5 De auriculaire spieren
Afbeelding via Wikimedia Commons
De oorspieren zijn een verzameling van drie weinig bekende spieren aan de buitenkant van het oor. Terwijl bij andere zoogdieren deze spieren kunnen worden gebruikt om het oor naar interessante geluiden te kantelen, hebben mensen deze grotendeels niet meer kunnen gebruiken. In plaats daarvan draaien ze gewoon hun hoofd. Sommige mensen kunnen echter met de praktijk hun functioneren weer terugkrijgen - een uitstekende truc voor de komende jaren.
6 De Palmaris Longus
Afbeelding via Wikimedia Commons
De palmaris longus pees is een slanke spier die zich in het midden van de pols bevindt. Hoewel veel verre verwanten van zoogdieren, zoals de orang-oetan, nog steeds de spier in dienst hebben, is het overblijfsel geworden, zowel bij mensen als bij onze meest nabije primaatbroeders zoals de chimpansee. Als gevolg hiervan is het eigenlijk afwezig in ongeveer 15 procent van de bevolking. Om te zien of je er een hebt of niet, knijp je je vierde vinger naar je duim en buig je je pols. Indien aanwezig, zal een verticale lijn uitpuilen onder de huid. Gelukkig lijkt zijn afwezigheid weinig effect te hebben op de grip.
7 Dua's laag
Shutterstock
Dua's laag, ontdekt in 2013, is een voorheen onbekende membraanlaag op het hoornvlies. Geschat op ongeveer 15 micrometer dik, en liggend tussen twee bekende hoornvlieslagen, staat Dua's laag bekend als verrassend sterk - evenals voor het produceren van "een behoorlijk luid knallend geluid" wanneer het barst, volgens The Review of Optometry .
De naam komt ondertussen van de man die het heeft ontdekt: Dr. Harminder Singh Dua van de Universiteit van Nottingham, die werd geciteerd op het moment van de ontdekking - een citaat dat hij nu ontkent - dat hij zegt dat als gevolg van zijn bevindingen, "leerboeken moeten letterlijk opnieuw worden geschreven."
8 De Arrector Pili (of "Goose Bumps" Muscle)
De arrector pili-spier is een kleine spier aan de basis van elke haarzakje die hem verbindt met het huidweefsel. Wanneer je kippenvel krijgt, of je haren rechtop gaan staan - als gevolg van opwinding of kou, zeg maar - is dit te wijten aan de samentrekking van de piluspili, waardoor de follikel rechtop blijft staan, volgens Johns Hopkins. Volgens een studie in de psychofysiologie kan deze spier bij sommige mensen eigenlijk worden gecontroleerd, waardoor ze op verzoek kippenvel kunnen oproepen.
9 De Plantaris
Afbeelding via Wikimedia Commons
De plantaris is een potlood-dunne spier die langs de achterkant van het been loopt. Je hebt er waarschijnlijk nog nooit van gehoord, omdat het als "van weinig belang" wordt beschouwd, volgens onderzoek gepubliceerd in het International Journal of Physiology .
Volgens de Canadese Chiropractic Association ontbreekt het volgens sommige schattingen aan 20 procent van de bevolking. Hoewel de breuk ervan soms wordt beschouwd als de oorzaak van "tennisbeen", is deze prognose zwaar besproken en is er momenteel twijfel. De plantaris blijft dus even onopvallend als altijd.
10 Glimmende huid
Afbeelding via PLOS One
Net als diepzeevissen gloeit het menselijk lichaam eigenlijk. Volgens onderzoek gepubliceerd in PLOS One, straalt je huid licht uit dat ongeveer 1000 keer lager is dan de gevoeligheid die nodig is voor ons gezichtsvermogen. Interessant genoeg was het ritme en de intensiteit van het licht waarschijnlijk gerelateerd aan veranderingen in het metabolisme, aldus de onderzoekers.
11 Een staart
Afbeelding via Wikimedia Commons
U hoeft niet achter u te kijken - de uwe is nu waarschijnlijk verdwenen. Maar in de zesde week van de zwangerschap, volgens de Berkeley University, hebben de meeste menselijke embryo's een staart, die uiteindelijk verdwijnt als de wervels samensmelten. Er zijn echter gevallen waarin het is gebleven, zoals gepubliceerd in het Journal of Indian Association of Pediatric Surgeons. En voor meer informatie over de altijd fascinerende menselijke biologie, hier zijn 20 manieren waarop ons lichaam over 100 jaar anders zal zijn.
