Tai chi en tae kwon staan tegenovergestelde kanten van het vechtsportenspectrum: Tai chi is grotendeels geëvolueerd naar een oefensysteem dat zijn historische wortels ontkracht als een vechttechniek ten gunste van het ontwikkelen van balans en innerlijke harmonie. Het behoudt echter effectieve martial arts-technieken verborgen in zijn sierlijke bewegingen. Tae kwon do, daarentegen, blijft schop- en slagtechnieken benadrukken. Zowel een sport- als krijgskunst is gecodificeerd om zich te kwalificeren als een Olympisch evenement.
Video van de dag
Hard versus zacht Vechtsporten
De meeste traditionele vechtsporten in verschillende mate bieden vergelijkbare voordelen, zoals verbeterde fitness, zelfvertrouwen en stressvermindering. Sommige, zoals tae kwon do, worden beschouwd als harde, of externe, vechtsporten die de trap- en slagtechnieken benadrukken.
Anderen zoals tai chi worden als zachte of interne systemen beschouwd omdat ze de nadruk leggen op het ombuigen van de aanval van een tegenstander, de ontwikkeling van kalmerende innerlijke denkprocessen en een verwantschap met de oude Chinese filosofie van het taoïsme.
Tae Kwon Do
Tae kwon do is een populaire externe krijgskunst die zijn oorsprong heeft in Korea, en nu wereldwijd populair is. De Amerikaanse Tae Kwon Do Association vertaalt het als: "Tae", wat betekent schoppen of springen; "Kwon", wat vuist of hand betekent; en "Doen", wat 'de weg' betekent. '"
Uit de vertaling blijkt dat tae kwon sterk leunt op schop- en stoottechnieken, met de nadruk op de eerste. Zoals alle goedgeleerde krijgskunsten, tae kwon do moet haar studenten "een niet-agressief en ethisch systeem van zelfverdediging bieden", volgens de Amerikaanse Tae Kwon Do Association.
De vereniging erkent dat haar kunst bekend staat om haar verscheidenheid aan kicks, maar voegt daaraan toe dat "het ook de breekkracht benadrukt, zoals het splijten van hout en stenen met alleen blote handen en voeten. Training omvat een verscheidenheid aan technieken, waaronder ponsen, schoppen, ontwijken, springen, pareren en blokkeren. Taekwondo richt zich ook op het sparren en leren van formele bewegingspatronen die we vormen. "
Tai chi, de meer interne krijgskunst, staat ook bekend als tai chi chaun, taijiquan, taiji, t'ai chi ch 'uan en t'ai chi. De' Taijiquan Journal 'legt uit dat de verschillende stijlen van tai chi zijn vernoemd naar hun oprichters: Yang, Chen, Wu-Li-Hao, Sun en Wu Jianquan.
Anders dan tae kwon do, tai chi gebruikt weinig spring- of vliegende kicks, maar benadrukt de stabiliteit, volgens de Standford University Wushu Club, met bewegingen gebaseerd op redirecting, deflecting en countering techniques.
De zacht stromende, ritmische, ontspannen praktijk van de verschillende vormen van low-impact tai chi kan belangrijke gezondheidsvoordelen bieden, waaronder verbeterde slaap, balans, cardiovasculaire gezondheid en algemene gevoelens van tevredenheid - en dit alles zonder de hardere aspecten die verband houden met een opvallende en schoppende kunst zoals tae kwon do.
In de meest populaire vorm van vandaag, is tai chi meer een niet-competitieve oefening die de nadruk legt op balans, controle en flexibiliteit dan dat het een vechteffectieve krijgskunst is.
Kiezen tussen Tai Chi en Tae Kwon Do
Kiezen tussen tai chi en tae kwon do moet een eenvoudige zaak zijn. Als je geïnteresseerd bent in een niet-agressieve vorm van oefening om je balans te verhogen, stress te verminderen en een bewegende meditatie te ondernemen, dan is tai chi een uitstekende keuze.
Als je daarentegen meer geïnteresseerd bent in een agressieve krijgskunst waarbij de nadruk ligt op schoppende en opvallende technieken, samen met de gezondheidsvoordelen die krachtige trainingen met zich meebrengen, dan is tae kwon do de beste selectie als je beperkt tot een keuze tussen de twee.
