Het langzame oxidatie dieet is gebaseerd op de manier waarop uw lichaam voedsel metaboliseert. De theorie luidt dat er drie metabole types zijn - langzame, neutrale en snelle oxidatiemiddelen. Het langzame oxidatiemiddel dieet vraagt om een hoger percentage koolhydraten dan eiwit of vet. Het type koolhydraten, vet en eiwit dat u gebruikt, is net zo belangrijk als de verhouding. Raadpleeg altijd een zorgverlener voordat u een nieuw dieet probeert.
Video van de dag
Algemene voedingswaarde-verhouding
Als u een langzame oxidator bent, moet u 60 procent koolhydraten, 15 procent vet en 25 procent eiwit consumeren. Een snel oxidatiemiddel dieet daarentegen vraagt om 40 procent van je voeding te consumeren van eiwitten, 30 procent van koolhydraten en 30 procent van vet. Een gebalanceerde oxidator moet 40 procent koolhydraten en 30 procent vet en eiwitten bevatten.
Eiwitten en vetten
Kies low-purine-eiwitten boven anderen als u een langzame oxidator bent, raadt Making the Cut aan, door Jillian Michaels. Dergelijke eiwitten zijn ook meestal vetarm. Als u voor vetrijke en purine-eiwitten kiest, vertraagt u uw oxidatiesnelheid. Huidloos vlees van wit vlees, witte tonijn, mager varkensvlees, magere of afgeroomde zuivelproducten, kabeljauw, meerval, baars, forel, tempeh, tofu en eiwitten zijn allemaal goede dingen als je een langzame oxidator bent. Vermijd donker en rood vlees, dat een hoger purinegehalte heeft. Purine is een stof die je in voedingsmiddelen vindt en die je lichaam op natuurlijke wijze produceert. Wanneer je purines eet, breekt je lichaam ze af en verandert ze in urinezuur, dat je uitscheid via de urine.
Goede vetten voor je langzame oxidatie-dieet zijn ongezouten en biologische noten, kokosolie, olijfolie, vlasolie, walnoot en amandelolie. Vermijd avocado's, vetrijke zuivelproducten en notenboters. Vermijd ook dierlijke vetten.
Koolhydraten
Wanneer u koolhydraten kiest, richt u dan op producten met een lage glycemische lading in plaats van op die met een hoge glycemische lading, wat uw bloedsuikerspiegel doet stijgen. Niet-zetmeelrijke groenten zoals donkere bladgroenten, broccoli, uien, paprika's en spinazie zijn geweldige keuzes. Gematigde zetmeelveggies zijn oké, maar niet zo wenselijk. Deze omvatten jicima, courgette, gele pompoen, bieten en aubergine. Goede vruchten zijn peren, pruimen, citrusfruit, olijven, tropisch fruit, bessen, kersen, appels en abrikozen. Focus op granen zoals quinoa en bruine rijst, samen met gerst, haver, spelt en boekweit. Consumeer peulvruchten zoals erwten, bonen en linzen niet meer dan twee keer per week omdat ze een hoog purinegehalte hebben. Beperk ook zetmeelhoudende koolhydraten tot één portie per maaltijd.
Overwegingen
Er is enige onenigheid tussen voedingsdeskundigen over de verhouding tussen koolhydraten en eiwitten en vetten is het beste voor langzame oxidatiemiddelen.Dr. Lawrence Wilson, voedingsadviseur uit Scottsdale en Prescott, Arizona, beveelt bijvoorbeeld een dieet aan dat bestaat uit 5 procent vet of minder, 15 procent eiwit en de rest complexe koolhydraten zoals groenten en bruine rijst of haver. Echter drlwilson. com breekt dingen verder in de categorie koolhydraten, zeggende dat slechts 10 procent van je dieet afkomstig moet zijn van complexe koolhydraten, terwijl gekookte groenten 70 tot 80 procent van je dieet moeten uitmaken. Wilson adviseert ook om tarwe helemaal te vermijden, en raadt ook aan fruit in je dieet te verwijderen of ernstig te beperken.
