Zilverwater is een algemene term voor zilverdeeltjes in water, hoewel er talloze soorten zijn. De meest basale oplossing bestaat uit zichtbare zilverstukken in kraanwater, terwijl "ionisch zilver" een meer verfijnd type is en het proces van elektrolyse omvat om positieve zilverionen te produceren die in een colloïdale oplossing zijn gesuspendeerd. De veiligste en meest biologisch actieve zilveroplossingen bevatten de kleinste deeltjes en het zuiverste water. De voordelen van zilver waren bekend bij de vroegste beschavingen.
Video van de dag
Conservering
Oude beschavingen, zoals de Feniciërs en Grieken, wisten dat het opslaan van water en oliën in zilveren containers de versheid van de vloeistoffen gedurende lange tijdspanne bewaarde. Sommigen beseften ook dat drinken uit een zilveren beker gezonder was dan drinken uit een koperen of loodbeker. Hippocrates, beschouwd als de grondlegger van medische praktijken, vermaalde stukken zilver tot poeder en gebruikte het met water voor veronderstelde gezondheidsvoordelen. In de oudheid werden microbiële oorzaken van ziekte en bederf niet begrepen, maar jarenlange praktijk leverde opmerkelijke voordelen op die werden geregistreerd. Veel mensen gebruikten tot het wijdverbreide gebruik van koeling en homogenisatie zilveren lepels en munten in melk om het te bewaren.
Desinfectiemiddel
Naarmate beter begrepen werd hoe micro-organismen zoals bacteriën, virussen en schimmels ziekte en bederf veroorzaakten, werd meer nadruk gelegd op het ontdekken en gebruiken van stoffen die hen hebben gedood. Vóór 1938, toen penicilline werd ontdekt, werden zilveren oplossingen gebruikt als ontsmettingsmiddelen, vooral voor chirurgische instrumenten en laboratoriumapparatuur. Zilvernitraat zalf werd gebruikt om de ogen van pasgeborenen te desinfecteren gedurende vele decennia na de ontdekking van penicilline. Volgens de nationale academies worden ionische zilveroplossingen gebruikt voor het desinfecteren van het drinkwater op het internationale ruimtestation en het Russische 'Mir'-baanstation. De Wereldgezondheidsorganisatie stelt met de gesponsorde handleiding 'Waterdesinfectie' dat zilvercolloïden effectieve waterdesinfectiemiddelen zijn voor drinkwater in derdewereldlanden.
Antimicrobieel
Hoewel er bewijzen zijn dat het vermogen van zilver om water te zuiveren en desodieuze objecten te desinfecteren overvloedig is, wordt het vermogen ervan om pathogene organismen in het menselijk lichaam te doden beschouwd als controversieel en niet goed bestudeerd. Uit een studie in Zuid-Korea die in 2008 verscheen in "Journal of Microbiology and Biotechnology" bleek echter dat ionische zilveroplossingen effectief zijn in het doden van bacteriën en Candida albicans-schimmel in petrischalen. Universiteit van Noord-Texas-onderzoeker Dr. Mark Farinha ontdekte dat oplossingen van colloïdaal zilver een antimicrobieel effect hadden op in-situ populaties van Staphylococcus, Candida en Pseudomonas.Een interessante eigenschap van zilveren oplossingen lijkt het onvermogen van pathogene organismen om resistent tegen hen te worden, wat de reden is waarom menselijke studies zo belangrijk zijn om te ondernemen.
