Dag van de Arbeid staat voor de deur. De papieren functie van de vakantie is natuurlijk het eren van de mannen en vrouwen wier zwoegen de wereld ronddraait. Het markeert ook het officieuze einde van de zomer en het begin van school. Maar voor de geletterde mode - zelfs die slechts in geringe mate - heeft Labor Day een tertiaire betekenis: de officiële datum waarna het niet langer passend is om wit te dragen. Jeans, sneakers, casual shirts - het dragen van wit na Labor Day is een trefzekere manier om problemen te krijgen met de modepolitie.
Ja, het is tegenwoordig meer en meer in de mode om de stijlregels te overtreden dan ze te gehoorzamen. En toch is deze regel onaantastbaar. Zoals "meng je leer niet" en "zorg ervoor dat je sokken bij elkaar passen", "draag geen wit na de Dag van de Arbeid" is een onderdeel van het sartorial schrift. (Om eerlijk te zijn, zijn er uitzonderingen: button-downs, T-shirts, gebreide kleding. Maar voor het grootste deel, als je niet zeker weet wat wel en niet is toegestaan, is het het veiligst om duidelijk te blijven.)
In de komende weken kunt u wedden dat iemand of iemand anders de uitdrukking op beschuldigende wijze hoort slingeren. Maar voordat je iemand zonder reden op zijn hoge paard laat gaan, moet je leren waarom "niet wit dragen na Labor Day" in de eerste plaats een van de mode-geboden werd - en waarom het misschien niet langer logisch is om te volgen de regel om een tee langer te houden.
"Wit is een zeer formele kleur", zegt Patrick Kenger, een persoonlijke beeldadviseur bij Pivot Image. Vanwege de kosten die nodig zijn om het schoon te houden - en te voorkomen dat het overschaduwt in een onsmakelijke crèmekleur - betekent een wit uniform meestal dat de drager een persoon van vrije tijd was. Dus rond de dag dat Labor Day in de jaren 1890 in Amerika werd geïntroduceerd, was wit een favoriet van rijke New Englanders, die het tijdens zomervakanties zouden dragen om koel te blijven. (Cruciaal was dat in de dagen vóór tanktops en t-shirts de keuze van kleur en stof vrijwel alles was wat een winteroutfit onderscheidde van een zomeroutfit.)
Maar na de Dag van de Arbeid, toen het tijd werd voor een hogere samenleving terug te keren naar de met roet bedekte, industriële noordoostelijke steden waar ze hun brood verdienden, zou wit niet langer een praktische optie zijn voor dagelijkse taken. In plaats daarvan verruilde de welgestelden wit linnen voor donkerdere kleuren en stoffen om "het einde van de zomer te markeren met een 'weer aan het werk' houding." Zelfs als de exorbitante schoonmaakkosten die de stedelijke omgeving nodig heeft om wit wit te houden, kunnen worden weggenomen, markeerde de kleurschakelaar een verandering van denkwijze. Door over te schakelen naar de donkere, vuile schaduwen van de arbeider, probeerden dragers aan te geven dat het leven voor hen ondanks hun uiterlijk niet allemaal vrijetijdsbesteding was - dat waren alleen de zomermaanden.
Als het niet al duidelijk was, zegt Kenger, is het een 'gedateerde regel die mensen niet langer nodig hebben'.
Toch is het belangrijk om in gedachten te houden dat, net als de heren en vrouwen van weleer, "je je niet wilt kleden alsof je je aan die zomermaanden vasthoudt." Dus voel je vrij om wit te dragen - of niet! Maar de volgende keer dat iemand vast komt te zitten aan je gebrek aan tint, vertel je ze gewoon dat je die 'weer aan het werk' houding wilt vermijden. Ze zullen het zeker begrijpen.
