Het werpen van een speer omvat kracht, snelheid en techniek. Als een werper tekortschiet in een van deze aspecten, kan ze nog steeds concurrerend zijn. Om een elite speerwerper te zijn, moet een atleet echter sterk en snel zijn en een geweldige techniek en kennis hebben over hoe een speer vliegt.
Video van de dag
Geschiedenis van Javelin
Javelin throwing bestaat al sinds de Ancient Games. Het was pas in 1780 dat het strikt werd gegooid voor afstand in de Olympische Spelen. In 1986 werd de speer die werd gebruikt in de Olympische competitie aangepast, waardoor Olympische spelers gedwongen werden om de hoek van hun vrijlating te veranderen.
Zwaartepunt en druk
De twee belangrijkste factoren waarbij de fysica betrokken is bij het werpen van een speer, zijn het zwaartepunt en het drukpunt. Het zwaartepunt ligt dicht bij de greep en verandert niet tijdens het gooien. "Door de punt gooien", een populaire term voor het gooien van een speer, betekent door de greep of het zwaartepunt heengooien. Het drukpunt is de aerodynamische kracht van weerstand en lift op de speer. De verandering in 1986 maakte werpspillen veel gemakkelijker te gooien en veel gemakkelijker te meten omdat het drukpunt zich achter het zwaartepunt van de speer terugtrok.
Aanvalshoek
Als je werpt met de optimale aanvalshoek, werp je de speer in de hoek waarin de lucht het meest efficiënt rond de speer stroomt. Om een maximale afstand te produceren, moet de speer in de aanvalshoek worden gegooid om de weerstand te minimaliseren en de lift en snelheid te maximaliseren. De aanvalshoek voor het gooien in een hoofdwind is iets meer naar beneden, wat minder lift veroorzaakt dan wanneer een speer in een staartwind wordt gegooid.
Werphoek
Geen enkele hoek garandeert de verste afstand op elke worp. Windsnelheid en -richting veranderen de optimale uitschiethoek aanzienlijk. De sterkte en snelheid waarmee de werper kan produceren, verandert ook de richting waarin de speer moet worden gegooid. Vóór de 1986 verandering in werpsperen werpen enkele van de beste werpers ter wereld de speer met een hoek van slechts 30 graden maar met een hogere snelheid omdat ze langer in staat waren om de speer vast te houden en meer kracht te produceren. Elite-werpers gebruiken nu nog steeds deze methode; de meest gebruikte methode is echter het vrijgeven van de speer onder een hoek van ongeveer 40 graden, waardoor meer speling en vlucht naar de speer optreedt.
