Idiot Boss Syndrome decimeerde de afdeling van Paul op het werk als een door buitenaardse wezens gegenereerde kiem. Drie van zijn collega-districtmanagers bij het farmaceutische bedrijf waren hun nieuwe baas zo zat dat ze allemaal in hetzelfde weekend stopten.
Paul, die vroeg om zijn achternaam en werkgever vertrouwelijk te houden, wilde zijn baan niet verliezen. Hij was net gepromoveerd tot managementfunctie. Hij had een vrouw, twee kinderen en zijn postgrad collegegeld om over na te denken. Maar zijn baas was paranoïde, wraakzuchtig en irritant traag in het nemen van beslissingen. Het duurde slechts een paar dagen voordat Paul de deur uit stormde of door de beveiliging werd begeleid.
Dus pakte hij de telefoon en belde een vertrouwelijk telefoontje.
Tegen het einde van dat gesprek van 50 minuten had Paul een manier gevonden om de "Neem deze baan en schuiven" van zijn lippen te verwijderen en de go-to-gozer van de nieuwe baas te worden. Het duurde een paar dagen om een strategie te implementeren, maar binnen een paar weken had Paul de situatie omgedraaid. Zijn verkoopteam had een bannerjaar. Hij beëindigde zijn doctoraatswerk zonder stress. Belangrijker nog, zijn baas begon zijn inbreng te verwelkomen, en Paul begon een aantal vaardigheden te waarderen waarvan hij nooit besefte dat zijn baas die had.
"Nu zie ik andere managers met hun hoofd tegen de muur bonzen, bloed eruit stromen, en ik ben cool als een komkommer, " zegt Paul.
Wat maakte het verschil?
"Mike, " antwoordt Paul nadrukkelijk. "Ik had Mike en de jongens die stopten hadden zijn hulp niet."
Mike is Michael James Stratford, een van de nieuwe coaches die leidinggevenden in het bedrijfsleven helpen hun contraproductieve gewoonten te doorbreken, zodat ze kunnen slagen op de werkplek. Stratford begrijpt minder over verkoop dan Paul en heeft een veel rotsachtiger arbeidsverleden: hij had aan het einde van de jaren dertig 54 verschillende banen, stuiterend van constructie naar acteren tot vice-president van operaties, en reisde van New York naar Californië. Maar uiteindelijk vond Stratford een manier om zijn loopbaanuitval te laten lonen: hij stapte uit het spel en werd coach.
Vanuit zijn kantoor in Laguna Hills, Californië, neemt Stratford driemaandelijks telefoontjes over van zijn klanten in het hele land. Paul checkt in vanaf de oostkust. Een executive in de auto-industrie belt vanuit Detroit en Bryen O'Boyle, de Mohawked-leadzanger van de rockband Mr. Greengenes, stuurt Stratford onmiddellijk berichten vanaf de weg.
Stratford geeft hen geen advies of analyseert hun verleden of bemiddelt niet in hun geschillen. Hij is geen therapeut of managementconsulent. Hij luistert gewoon en stelt vragen - en stuurt een factuur. Zijn bedrijf bloeit en hij staat niet alleen. De International Coach Federation (ICF), 's werelds grootste non-profit coachingfederatie, heeft het aantal leden de afgelopen 2 jaar verdubbeld en telt nu 6.000 coaches in 30 landen. "Noem het professionele coaching, executive coaching of bedrijfscoaching. Wat de naam ook is, dit fenomeen is tegenwoordig de beste service in het Amerikaanse bedrijfsleven, " David A. Thomas, professor aan Harvard Business School , Ph.D., opgemerkt in The Business Journal .
Stratford en zijn collega-coaches zijn de sjamanen van het moment geworden, een trend die ongetwijfeld zal doorgaan dankzij een semi-recente documentaire, Some Kind of Monster , waarin een professionele coach met een pasteltrui genaamd Phil Towle de rockband Metallica redt van zelfvernietiging. Maar in de film en de omringende heisa konden enkele fundamentele vragen niet worden beantwoord, zoals hoe professionele coaches echt werken en wat de gevaren kunnen zijn van het nemen van signalen van deze advieshandelaren. Gelukkig hebben we deze vragen - en meer - hieronder beantwoord, dus lees verder en kijk of prestatiecoaching iets voor jou is. En voor meer carrièrebevorderend advies, mis de 40 beste manieren om je carrière te starten niet.
1 Wat is een prestatiecoach?
Shutterstock
Prestatiecoaching bestond amper 3 jaar geleden. Destijds begon het veld als een kleine uitloper van 'life coaching', wat in wezen het mentale gezondheidsequivalent is van een golfprofessional. Een life coach onderzoekt elk aspect van het gedrag van een individu, op zoek naar manieren om alles overzichtelijk te houden, van zijn garage tot zijn geest tot zijn datumboek. Sommige levenscoaches zullen zelfs hun klanten de hele dag door laten schaduwen om uit de eerste hand te zien hoe ze de kinderen 's ochtends naar school brengen en' s middags een personeelsvergadering houden.
Prestatiecoaching kwam voort uit het besef dat de meeste managers niet hun hele spel moesten laten reviseren - misschien alleen hun swing aangepast. Dus begon een aantal levenscoaches zich primair te concentreren op werkgerelateerde problemen en zagen al snel een opmerkelijke toename van het bedrijfsleven.
"Bedrijven van vandaag laten de ontwikkeling van leidinggevenden niet aan het toeval over, en dat is waar ik binnen kom", zegt Lora Adrianse, een coach in Michigan die bedrijfsworkshops leidt en één op één met leidinggevenden werkt. "Bedrijven doen evaluaties om opvolgers te identificeren, en ze hebben zich gerealiseerd dat jongens geweldig kunnen zijn in hun werk, maar niet geweldig met elkaar. Grote ego's werken niet altijd goed samen. Dus veel van wat ik doe is ermee werken -en nieuwkomers om 'emotionele intelligentie' te ontwikkelen."
Omdat zoveel van de identiteit (en angstgevoelens) van een man verbonden is met zijn werk, is het een gebied waar hij mogelijk open staat voor het zoeken naar professionele hulp die hij zou vermijden voor kleverige emotionele problemen. Gooi een term als coach in, die het geruststellende gevoel van kameraadschap in de kleedkamer oproept, en voeg een stalen-radiale modificatorachtige uitvoering toe, en je hebt een programma waar veel jongens zich prettig bij voelen.
"Een groot aantal mannen blijft het idee van therapie bedreigend vinden", zegt Thomas Krapu, Ph.D., een psycholoog die bijna 20 jaar als praktiserend psychotherapeut in St. Louis doorbracht voordat hij zich omschoolde om een prestatiecoach te worden. "Ze worden niet alleen bedreigd door het stigma dat aan therapie is gehecht - dat het voor mensen is die zwak of te zelf-geobsedeerd zijn - maar ook omdat het de connotatie met zich meebrengt dat er iets is" gebroken ". Mannen voelen graag dat ze in orde zijn, dat ze in staat zijn en dingen zelf kunnen oplossen."
Waar prestatiecoaches verschillen van andere professionals in de geestelijke gezondheidszorg, is dat ze zich niet hoeven te verdiepen in je vroegere trauma's en zich in plaats daarvan concentreren op je toekomst. Dit is een groot deel van hun allure. Er zijn geen sessies met tranen in de ogen in een kantoor in Santa Fe-stijl waarin vader-zoonproblemen worden opgelost. De meeste coaching gebeurt via de telefoon, meestal in sessies van 1 uur elke week of twee.
2 Hoe werkt het?
Stratford gebruikt een variatie op de Socratic-methode en stelt klanten een tweedelige reeks vragen om te bepalen (1) wat de cliënt in zijn leven hoopt te bereiken en (2) wat hij nu doet dat hem vooruit brengt of tegenhoudt. Die eerste vraag is verrassend genoeg vaak lastiger te beantwoorden. Veel mannen hebben niet echt nagedacht over wat ze willen; ze hebben zich gericht op wat ze niet leuk vinden. Dus in plaats van te vragen: "Welke ervaring wilt u dagelijks hebben?" Stratford zal in plaats daarvan terugkomen op de kwestie door te vragen: "Wat voor soort eten vind je echt lekker?"
"Sushi."
"Wat vind je er leuk aan?"
"Het is cool, verfrissend in je mond, en de presentatie is echt mooi. En, uh, het is licht, niet te vullend…"
"Goed, " zal Stratford zeggen, en dan zal hij beginnen met het verzamelen van die beschrijvende factoren en ze herhalen, zodat de cliënt zelf kan zien wat hij in het dagelijks leven waardeert.
"We hebben opheldering nodig over wat ons echt sappen", zegt Stratford. Zodra hij de cliënt op weg heeft naar het herkennen van zijn passies, begint Stratford naar gedrag te kijken. Hij doet misschien een beetje rollenspel, maar anders schuwt hij elke vorm van vooraf geplande 'delen'- of' bewustmakingsoefeningen '. In plaats daarvan blijft hij vragen stellen totdat de eigen antwoorden van de cliënt een oplossing bieden.
"Als het antwoord niet van binnenuit komt, dan zal hij het niet" bezitten ", " legt Stratford uit hoe zijn praatkuur werkt. "Ik kan geen gedrag aan mensen opleggen… Wat ik doe is hen hun ideeën laten uiten totdat ze zeggen: 'Oh mijn God! Dat is het antwoord!'"
Dus hoe werkt dat wanneer, zeg maar, een manager van een farmaceutisch bedrijf genaamd Paul belt met een serieuze Idiot Boss-crisis?
"Wat Mike me vroeg was: 'Je hebt een keuze, dus hoe wil je deze situatie ervaren?'" Herinnert Paul zich. "Dat klinkt misschien echt 'geen duh', maar als je verstrikt raakt in de soap van je leven, vergeet je meestal dat je een keuze hebt."
Wat Paul koos was om zich terug te trekken van zijn slechtmoedige collega-managers. "Ik kwam uit de groep 'Laten we medelijden hebben over hoe slechte dingen zijn'", zegt hij. Dat was zijn eerste zet. Zijn tweede was om zichzelf te dwingen het gedrag van de baas zo eerlijk mogelijk te onderzoeken en te proberen enkele speciale vaardigheden te onderscheiden die hij over het hoofd had gezien. "Toen ik eenmaal iets positiefs probeerde te vinden, begon mijn hele toon en manier van omgaan met mijn baas vanzelf te veranderen, en mijn baas merkte het op", zegt Paul. Al snel begon zijn baas hem op te warmen en zijn inbreng te verwelkomen. Op dat moment, met hun beide bewakers neergelaten, voelde Paul zich eindelijk op zijn gemak met een constructieve hart-tot-hart-relatie met zijn baas, wat hun relatie nog verder bevorderde.
3 Is professionele coaching iets voor jou?
Er is geen specifiek karakterfoutje dat betekent dat je rijp bent voor coaching. Enkele veel voorkomende situaties waarmee coaches te maken hebben, zijn de agressieve maar getalenteerde persoon die collega's intimideert of de topmanager die vermoedt dat niemand hem wil tegenspreken. Coaches besteden ook veel tijd aan het werken met leidinggevenden die recentelijk zijn gepromoveerd tot leiderschapsrollen en niet zeker weten hoe ze hun team moeten motiveren. Een andere veel voorkomende klant is de persoon die zich overweldigd voelt en prioriteiten moet stellen en zijn tijd moet maximaliseren.
"Maar de eenvoudigste manier om te weten of je baat kunt hebben bij een coach, is of je enige ontevredenheid voelt", adviseert Krapu. "Niemand heeft een coach nodig. Je moet een coach willen omdat je vooruit gaat en efficiënter wilt leren werken."
Als je je op het gebied van 'nood' bevindt, legt hij uit, heb je waarschijnlijk te maken met problemen met woedebeheersing of acteren of passief-agressief gedrag en moet je op zoek zijn naar een therapeut, geen coach. Coaches proberen hun inbreng te beperken tot problemen met betrekking tot efficiëntie en arbeidstevredenheid, en ze besteden klanten vaak uit aan therapeuten als ze meer verontrustende factoren op het werk ontdekken. En voor meer zakelijk leven, bekijk de 50 dingen die je niet meer in kantoren ziet.
4 Wat zijn de risico's?
Denk eens aan de vreemde relatie tussen de leden van rockgigant Metallica en de Midwest-therapeut Phil Towle.
Towle was een psychotherapeut uit Kansas City die (volgens de Regulatory Board van de Kansas Behavioral Sciences) zijn vergunning verloor omdat hij twee keer probeerde klanten op ongepaste wijze te overtuigen om de behandeling voort te zetten. Towle werd gedwongen zijn praktijk in 1993 te ontbinden. Vier jaar later noemde hij koud en vervolgens St. Louis Rams hoofdcoach Dick Vermeil en meldde zich als vrijwilliger aan Lawrence Phillips om terug te lopen.
Vermeil was zo geïntrigeerd door Towle's motto's, zoals: "Ik omhels mijn angsten omdat ze mijn grootheid vanbinnen bevatten", dat hij Towle niet alleen een scheur op Phillips gaf, maar ook plannen maakte om samen met hem een boek te schrijven, getiteld Life as a Neem contact op met Sport .
Maar de terugloop bleef problemen met de wet krijgen en verliet uiteindelijk het team. Towle kreeg vervolgens de kans om te proberen te voorkomen dat Rage Against the Machine tegen elkaar woedde, dankzij de schoonzoon van Vermeil, een Sony Music-directeur. De band ging uit elkaar, maar Towle kreeg opnieuw de oproep: deze keer stond een van de meest succesvolle rockbands aller tijden - Metallica - op het punt om uit elkaar te gaan, net toen ze als nooit tevoren konden incasseren.
Tegen 2001 werd Metallica's nog niet gestarte studio-album langverwacht en had voldoende pre-release-orders om te garanderen dat het wereldwijd nummer 1 zou worden op de dag dat het werd gelanceerd. Maar de band vocht zoveel, het leek alsof het album nooit gemaakt zou worden.
Towle begon de jongens 2 of meer uren per dag te ontmoeten en liet hen in een kring zitten en praten over wat hen bezighield. Die vrij vloeiende rap-sessies, waarvan sommige werden vastgelegd in de documentaire Some Kind of Monster , hielpen de band contact te maken op manieren die ze nog nooit eerder hadden gehad. De film eindigt met Metallica die eindelijk zijn St. Anger- album afmaakt en een uitverkochte concerttournee begint. Hoofdzanger James Hetfield, die verschillende keren probeerde Towle kwijt te raken of in elk geval zijn uren te bezuinigen, ziet zich verslikken in de documentaire terwijl hij zegt: "Phil is als een engel voor mij geweest, een engel die werd gestuurd om te redden me."
Maar een engel die het soms moeilijk heeft om los te laten. Volgens Rick Ross, een landelijk erkende expert op het gebied van culten en mentale dwang, is een gevaar van het inschakelen van coaches dat het moeilijk kan zijn om een manier te vinden om de relatie te beëindigen. "Er zijn veel persoonlijke coaches die goed werk leveren, maar het kan een uitbuitingssituatie zijn, omdat mensen zich voor hen openstellen en kunnen worden gemanipuleerd", legt hij uit.
Omdat coaches geen licentie hebben of worden gemonitord, merkt Ross op, hebben ze geen ethische code om te volgen en hebben ze geen monitoringbord. In gevallen waarin sprake is van fragiele creatieve ego's, kan er een erosie zijn van grenzen, zelfs met een gelicentieerde klinische psycholoog. "Je zag het met Brian Wilson van de Beach Boys", zegt hij. " Dr. Landy kwam binnen en maakte aanvankelijk wat goede vooruitgang. Hij bracht Brian uit bed, liet hem afvallen. Maar na verloop van tijd ging hij met hem het huis in en begon al zijn beslissingen te beheersen." Uiteindelijk moest Wilson's dochter juridische stappen ondernemen om de relatie te verbreken en Landy verloor zijn vergunning om te oefenen.
Beveiligingen om te voorkomen dat uw professionele coach in uw eigen persoonlijke Dr. Landy verandert, moeten in de vroege stadia van elke coachingrelatie worden besproken. "Vanaf het begin moeten de coach en de klant precies bepalen wat de doelen zijn", zegt Krapu. "Na een redelijke periode - ik heb het maanden, niet jaren - moeten cliënt en coach beoordelen of er vooruitgang wordt geboekt. Als de cliënt niet veel dichter bij het doel staat dan voorheen, dan is het tijd om na te denken over het beëindigen van de relatie." Wat het belangrijkste is, voegt Krapu toe, is dat de klant op weg moet zijn naar zelfvoorziening.
Toch staat het veld nog in de kinderschoenen. "Jammer genoeg kan iedereen een kaart uitdelen met de tekst 'Coach', " erkent Krapu. "Dat is iets waar we aan werken, om een gestandaardiseerde accreditatie op te zetten." De ICF geeft wel de status "master certified" af, wat betekent dat de coach is geslaagd voor een erkend 1-jarig trainingsprogramma en geslaagd is voor een ICF-examen. Maar ICF-deelname is strikt vrijwillig. De organisatie heeft niet de macht om een coach te censureren of een licentie af te schaffen, omdat er geen licenties zijn, wat betekent dat iedereen een coach kan zijn… van alles.
