Wat heeft Matthew McConaughey op dit moment in zijn carrière niet gedaan? In meer dan twee decennia speelde de soepel sprekende Texaanse en autopitchman de hoofdrol in legale thrillers, tienerfilms, romcoms, actietentpalen, komedies, science fiction epics en, ja - met dank aan de grote McConaissance van 2014 - Oscar-rit.
Deze zomer voegt hij een nieuw genre toe aan zijn toch al ijzige cv: een fantasy-epos. The Dark Tower, uitgebracht in augustus, is een bewerking van de gelijknamige roman van Stephen King en de ster Idris Elba als een gunslinger die de titeltoren probeert te vinden en zijn dimensie van vernietiging wil redden door een schurk genaamd The Man in Black, gespeeld door McConaughey.
In het echte leven is McConaughey natuurlijk een serieuze goede kerel. Hij heeft drie kinderen met vrouw Camila Alves - die trouwens zijn voorstel heeft nagekomen - en heeft aanzienlijke middelen gestoken in zijn goede doel, de Just Keep Livin Foundation. Maar dat betekent niet dat hij afstand neemt van een gevecht. Hier houdt de Oscar-winnende Interstellar en Dallas Buyer's Club- ster zich bezig met het ene evenement - een worstelwedstrijd in de Afrikaanse woestijn - dat hem het belang leerde om elke uitdaging aan te gaan.
"Ik heb een tijdje een romance gehad met Afrika. Nog steeds. Geloven in evolutie, omdat het het moederland is, omdat ik van de muziek hou, ik droom er veel over. Ik ging 3 weken terug naar Mali voordat ik de Sahara filmde Ik was daar al eens eerder geweest, en deze keer deed ik exact dezelfde reis, bezocht ik dezelfde dorpen, ontmoette ik dezelfde opperhoofden, ontmoette mijn vriend Isa, die dezelfde man was die ik tijdens de eerste reis ontmoette. was een schrijver en een bokser. Nou, niemand leek om de schrijvershelft te geven, maar sommige Malinese jongens waren geïnteresseerd in de bokshelft.
'Eigenlijk worstelen Malians graag. Dat is wat ze doen. Dus deze ene nacht hebben ze zich verspreid over een sterke blanke man genaamd Dowda. In hun taal, Dowda's mijn tweede naam, David. Bij zonsondergang, deze twee kinderen, zoals 22, kom naar boven en begin tegen me te kibbelen. Ik ga naar mijn vriend, 'Isa, ze jacking met me?' Isa zegt: "Ja. Ze zeggen dat ze de beste worstelaars in het hele dorp zijn. Ze willen Dowda uitdagen." Ik heb zoiets van: 'Echt waar?' Isa zegt: 'Ja, maar ik denk niet dat ze Dowda echt willen uitdagen, omdat ze te veel praten.'
"Nu hebben deze twee een beetje aanhang opgebouwd. Mensen hebben zich verzameld om het amusement van de avond te zien. Ze lachen daar veel; ze zijn goedaardige mensen. Gewoon nieuwsgierig. Dus er is een groep van ongeveer 40 mensen, en ze lachen en gaan door. Plots beginnen mensen te schreeuwen, en deze twee kinderen, zoomen, rennen weg. Waarom? Want wie kwam net opdagen? Michel, de echte kampioen van het dorp. Boem, boem, boem, hij loopt naar me toe. Hij is korter dan ik, maar echt gedrongen, als een boomstam. Hij wijst naar mij, wijst dan naar zichzelf, dan wijst naar deze grote zandbak. Toen hij dat deed - dat was de uitdaging die iedereen schrikt gaan, Who-ooaa!
"Mijn hart begint te kloppen, kerel. Ik ga, 'Je moet kiddin' zijn. ' Daar kun je Engels tegen jezelf spreken, omdat ze niet begrijpen wat je zegt. Maar toen dacht ik: dit is perfect . Dus ik sta op, ik wijs naar hem, ik wijs naar mezelf, en ik draai me om naar de put. Iedereen wordt gek!
"Ik heb geen shirt, geen schoenen, ik heb deze kralen uit mijn baard hangen. Ik weet niet waar ik aan toe ga. Maar ik ben nu op reis, kerel! Je kunt zeg nee tegen zoiets, als je het niet doet, vraag je je altijd af, weet je?
"Dus we komen in deze vuile put. Mensen cirkelen om ons heen. De chef loopt naar buiten en plaatst ons in het midden, voor elkaar staand. De kampioen legt zijn rechterhand op mijn linkerheup en kijkt naar mij. Dus ik leg mijn rechterhand op zijn linkerheup. Dan legt hij zijn linkerarm op mijn rechterheup, en ik leg mijn linkerarm op zijn rechterheup. Dan laat hij zijn hoofd heel hard zakken, wham, recht in mijn rechter sleutelbeen en begint zijn voorhoofd tegen mijn schouder, dus ik wrijf mijn hoofd over hem en we zitten in deze scrum. De chef komt binnen en legt zijn handen op onze beide hoofden, zegt iets en gaat dan achteruit.
"We gingen ongeveer 2 minuten. Ik speldde hem niet, hij pelde me niet. Ik kreeg een keer zijn been vast, maar hij had deze grote oude boomstambenen. En ik merkte na die eerste ronde, oke, dit heeft veel te maken met hefboomwerking. Nou, de chef splitst ons na één ronde. Nu is een van de kralen die ik in mijn kin kreeg eruit gerukt, mijn kin bloeden, mijn enkels bloeden, mijn knieën zijn bloedend, en ik druppel zweet. De chef loopt naar boven en houdt nummer twee in de lucht. Ik kijk naar Michel. Hij staat daar met stenen gezicht naar me te kijken. Geen gefluister van zweet op hem. Ik ben zoals, oh shit, hier gaan we .
"Dus grijpen we elkaars middel opnieuw, stappen we in de scrum en gaan we weg. We draaien rond, draaien om. Ik kom eindelijk bovenop hem. Ik probeer te voorkomen dat mijn hoofd opgesloten raakt, en we ga voor ongeveer 2 minuten. De chef komt binnen en roept het. Ik sta op, en nu ben ik kletsnat. Praat over fysieke en mentale transpiratie. Dus de chef steekt mijn hand op, de menigte brult. Chief steekt zijn hand op, de menigte brult. Hij draait zich naar me toe, schudt mijn hand en kijkt me in de ogen, gaat dan weg. Dus ik loop de put uit en mensen gaan 'Dowda! Dowda!' En ik heb zoiets van, ik moet gaan zitten, man .
'Dus de volgende dag lopen Isa en ik. Ik ga, ' Isa, hoe is het gisteravond gegaan? Hoe heb ik het gedaan? ' Hij begint gewoon te lachen en zegt: 'Je hebt het heel, heel goed gedaan.'
'' Ik dacht dat ik het ook goed deed, 'zei ik.' Absoluut de mijne, weet je? ' Hij zegt: 'Nee, nee. Iedereen gelooft dat Michel Dowda over tien seconden terug heeft.'
'Ik heb zoiets van:' Echt waar? Hij is groot en gedrongen, maar ik - '
"Nee, nee, nee", zegt Isa. 'Michel is niet alleen kampioen van dit dorp. Michel kampioen van dit dorp en vier dorpen terug. ' Hij begint te lachen. 'Ja, Dowda. Als je terugkomt, verdienen we wat geld! '
'Goedhartige mensen, man. En hier is het, terwijl Isa en ik erover bleven praten. Hoe ik door die stam in die cultuur werd opgenomen, was niet omdat ik Michel' hanteerde '- dat is een specifiek woord dat ze gebruiken om het worstelen te beschrijven. Ik kreeg daar respect zodra ik de uitdaging aannam. Het maakte niet uit of ik in 10 seconden op mijn rug werd geslagen. Zodra ik naar de put draaide toen Michel me uitdaagde, was ik aan het neuken.
"Zie, ze gaan niet over winnen of verliezen, op dezelfde manier als Malinese dit zegt: 'Het gaat niet om goed of fout. Het gaat erom, begrijp je?'"
