Als vitamine onderscheidt B-12 zich van ijzer, een mineraal, zowel qua samenstelling als functie als voedingsstof. Ze zijn echter onderling gerelateerd. Aan de andere kant is hun relatie met elkaar niet de omvang van hun betekenis. Het lichaam vereist zowel onafhankelijk om verschillende redenen als zonder dat dit gezondheidscomplicaties tot gevolg kan hebben.
Video van de dag
Vitamine B-12
Vitamine B-12 is een andere naam voor cobalamine. Het is een in water oplosbare vitamine die uniek is omdat het lichaam een voorraad in de lever kan opslaan die tot zes jaar kan duren. Het lichaam heeft B-12 nodig voor het metabolisme, het onderhoud van het zenuwstelsel en de productie van rode bloedcellen. Het lijkt van nature in vlees, gevogelte, vis, eieren, zuivelproducten en verrijkte bereide voedingsmiddelen. Een tekort is zeldzaam, maar komt het meest voor bij mensen met pernicieuze anemie, die de absorptie van de darm belemmert. Dienovereenkomstig gaan vaak andere tekortkomingen gepaard. Symptomen van een B12-tekort omvatten tintelingen, gevoelloosheid, zwakte, onbalans en bloedarmoede.
IJzer
IJzer is een metaal dat het lichaam nodig heeft voor de algehele gezondheid van het bloed en in het bijzonder voor het transport van zuurstof en kooldioxide. De algemene term voor een ijzerdeficiëntie is anemie, die verschillende bloedgerelateerde gezondheidscomplicaties veroorzaakt. Symptomen van bloedarmoede zijn onder meer een bleke huid, kortademigheid, duizeligheid, broze nagels, extreme vermoeidheid, snelle hartslag, orale ontsteking of pijn, zwakte, prikkelbaarheid, hoofdpijn, slechte eetlust, ongewone verlangens en rustelozebenensyndroom. De juiste dosering per dag ijzer is 8 milligram per dag en 10 milligram per dag voor vrouwen die borstvoeding geven.
Vitamine B-12 en ijzer
Een van de belangrijkste oorzaken van ijzertekort is bloedverlies. Alles dat bloedverlies veroorzaakt, van zware periodes tot maagzweren, kan uiteindelijk een ijzertekort veroorzaken. Aangezien het lichaam vitamine B12 nodig heeft om rode bloedcellen te produceren, kan een tekort aan vitamine B12 direct leiden tot een tekort aan ijzer. Op deze manier zou het begin van bloedarmoede het resultaat kunnen zijn van een B12-tekort in plaats van een ijzerdeficiëntie, hoewel de relatie indirect is. Dit kan tot verwarring tussen de twee leiden, hoewel ze totaal verschillend zijn.
Foliumzuur
De derde voedingsstof, folaat, deelt ook een relatie met vitamine B12 en ijzer. Een ander B-complex vitamine B-9, folaat bindt zich aan rode bloedcellen wanneer er een ijzertekort is. Echter, net als bloedarmoede, zou foliumzuurabsorptie door rode bloedcellen kunnen resulteren onmiddellijk na een B12-tekort, aangezien het direct resulteert in een ijzerdeficiëntie. De ultieme conclusie van deze ontdekking is dat ijzer de folaatspiegel in het bloed beheert. Op deze manier zijn zowel ijzer als vitamine B12 noodzakelijk voor een goed folaatbeheer.
