De body mass index, of BMI, is een hulpmiddel dat de vetheid van uw lichaam meet, wat een indicator is voor de gezondheid. Hoewel BMI voor de meeste mensen nuttig is, is het mogelijk geen goede gezondheidsmeting voor atleten of bodybuilders. De BMI van een gespierde persoon kan hoog zijn, waardoor hij in het overgewichtbereik komt, zelfs als hij daadwerkelijk een gezond gewicht heeft. Raadpleeg uw arts om uw BMI te bespreken en hoe deze zich verhoudt tot uw specifieke gezondheids- en fitnessniveau.
Video van de dag
BMI Basics
De body mass index is een wiskundige formule die uw gewicht vergelijkt met de lengte. Hoe zwaarder je gewicht in vergelijking met je lengte, hoe groter de kans dat je lichaam overvet is. Om de BMI te bepalen, verdeel het gewicht in kilo's per lengte in inches maal de hoogte in inches en vermenigvuldig met 703.
De vergelijking is: BMI = [gewicht / (hoogte x hoogte)] x 703.
Bijvoorbeeld, een 6-inch 6-inch persoon met een gewicht van 200 pond heeft een BMI van 32: [200 / (66 x 66)] x 703 = 32.
Het berekende getal is vervolgens gebruikt om de gewichtsstatus te bepalen op basis van de categorie waarin het valt. Een BMI van minder dan 18. 5 is ondergewicht, 18. 5 tot 24. 9 is normaal gewicht, 25 tot 29. 9 is overgewicht en 30 of meer is zwaarlijvig. Op 5 voet 6 centimeter lang en 200 kilo, wordt een persoon beschouwd als zwaarlijvig.
BMI en obesitas
Obesitas is een ernstig probleem in de Verenigde Staten en treft bijna 79 miljoen volwassenen, volgens de Centers for Disease Control and Prevention. BMI is een eenvoudige en goedkope manier om obesitas en lichaamsvet te meten. Volgens de CDC is de correlatie tussen BMI en lichaamsvet erg sterk. Het dragen van overtollig vet is ongezond en verhoogt het risico op een aantal chronische ziekten, zoals diabetes type 2, bepaalde soorten kanker en hartaandoeningen.
Hoge BMI en niet zwaarlijvig
De CDC geeft toe dat de eenvoudige BMI-berekening echter niet voor iedereen geschikt is. Hoewel twee mensen dezelfde BMI kunnen hebben, hebben ze mogelijk niet dezelfde hoeveelheid lichaamsvet. Een atleet of een bodybuilder kan bijvoorbeeld een hoger dan gemiddeld gewicht hebben als gevolg van toegevoegde spieren, waardoor zijn BMI kan overgaan in de categorie met overgewicht of obesitas.
Een onderzoek uit 2009 in het Journal of Sports Medicine en Physical Fitness onderzocht het gebruik van BMI als een middel om lichaamsvet te meten bij topsporters. De onderzoekers ontdekten dat veel van de atleten een BMI hadden die groter was dan het aanbevolen normale bereik en concludeerden dat BMI geen goede indicator is voor lichaamsvet bij atleten.
Andere hulpmiddelen om gezondheid te meten
Als u bang bent dat uw BMI mogelijk niet nauwkeurig is, zijn er andere hulpmiddelen die u kunt gebruiken om uw lichaamsvet te meten. Tailleomtrek meten, bijvoorbeeld, is een goede indicator van lichaamsvet en gezondheid.Het dragen van overtollig vet in uw buik verhoogt ook uw risico op een aantal gezondheidsaandoeningen zoals diabetes en hartaandoeningen. Idealiter zou een vrouw een tailleomtrek van 35 inch of minder moeten hebben en mannen van 40 inch of minder.
Het rechtstreeks meten van uw lichaamsvet kan ook helpen bij het identificeren van het gezondheidsrisico met betrekking tot uw BMI. Huidplooimetingen en bio-elektrische impedantie zijn hulpmiddelen voor het meten van lichaamsvet. Voor vrouwen wordt een lichaamsvetmeting tussen 16 en 30 procent als acceptabel beschouwd, terwijl voor mannen 11 tot 20 procent voldoende is. Als je een atleet bent, kunnen de verwachtingen ten aanzien van het percentage lichaamsvet verschillen, afhankelijk van je sport. Een mannelijke turner presteert bijvoorbeeld het best met 5 tot 12 procent lichaamsvet, terwijl een voetbalwachter goed kan doen met 15 tot 19 procent lichaamsvet. Een fitness- of voedingsprofessional kan u adviseren over de beste methode om uw lichaamsvetpercentage te beoordelen op basis van uw lichaamsbouw.
