De sprint van 400 meter is een van de meest uitdagende evenementen in het veld en op het veld. Op alle niveaus vereist dit snelheiduithoudingsvermogen en techniek. Lopers moeten begrijpen hoe het lichaam reageert op de stress die tijdens het evenement op het lichaam wordt uitgeoefend. Sporters kunnen enorme verbeteringen in hun algehele prestaties laten zien door de nuances van technieken te leren, en ze op te volgen en dienovereenkomstig toe te passen.
Video van de dag
Wat er gebeurt tijdens de race
De sprint van 400 meter is een van de fysiek moeilijkste evenementen omdat de atleet op of dichtbij de maximale snelheid moet zijn de duur van de race. Bij langere afstandsraces moet de hardloper zelf tempo maken om energie te besparen. Als je gedurende die tijd op topsnelheid loopt, ontstaat er melkzuur in de spieren en wordt de hardloper strakker en langzamer. Een van de sleutels in de training voor de 400 meter sprint is om een tolerantie voor dit effect op te bouwen. Ontwikkel een tempo dat effectief is in het minimaliseren van de opbouw van melkzuur en wees voorzichtig en vertraag niet te veel.
Break the Race Down to Tot Disinct Parts
Door de race in fasen op te splitsen, kan een atleet technieken gebruiken om het lichaam te helpen de snelheid te maximaliseren. De eerste 50 meter van de race is de ritfase. Start de race en ren op of in de buurt van maximale inspanning om snel dichterbij de topsnelheid te komen. De volgende 150 meter is de tempo-fase waarin een hardloper zich richt op het tempo bijhouden zonder beensnelheid te verliezen. De volgende 100 meter vereist het meeste werk en is wanneer de meeste hardlopers gaan van zich goed voelen tot het vertragen als gevolg van de opbouw van melkzuur. Er is een grote inspanning vereist om dit effect te compenseren. Tijdens dit deel van de race vertraagt een atleet vaak zonder het te beseffen. Lopers moeten zich concentreren op het behouden van hun pasfrequentie terwijl ze een merkbare toename in armtempo maken. De laatste 100 meter is de rit naar de finish. Een hardloper voelt zich het slechtst terwijl melkzuur aan het opbouwen is. Blijf mentaal gefocust terwijl je ontspannen blijft. Maak de armen levend om de snelheid te behouden.
Een trainingsplan ontwikkelen
De training in het begin van het seizoen moet gericht zijn op snelheid met korte interval runs. Dit kan worden bereikt door het verhogen van het melkzuurniveau door het voltooien van runs van 35 tot 60 meter met actieve rust. Mid-season training zou de duur of lengte van de runs moeten verlengen. Hill work-outs van 150 tot 200 meter kunnen een extra uitdaging vormen. Workouts in het late seizoen moeten sneller en langer duren, omdat de melkzuurtolerantie hoger moet zijn, zodat een hardloper sneller en langer kan werken. De intervallen zouden nu moeten variëren tussen 100 en 400 meter bij bijna maximale inspanning.
Houd een ontspannen houding
In training en racen is een goed lopende houding een sleutel tot efficiëntie en snelheid.Er moet een goede uitlijning zijn tussen het hoofd, de kern en de heupen met een lichte voorwaartse helling. Extra bewegingen in deze gebieden zullen extra werk opleveren en zullen minder efficiënt zijn. De armen van een hardloper moeten de bewegingen van het onderlichaam tegengaan. Armen moeten krachtig worden bewogen, maar in een ontspannen groot bewegingsbereik. Het is vooral belangrijk voor een hardloper om tijdens de finish zijn armen te gebruiken om de pasfrequentie hoog te houden en de juiste vorm te behouden.
