Lichaamssamenstelling verwijst naar het deel van uw lichaam dat vet is ten opzichte van spierweefsel, botweefsel en ander vetvrij weefsel. Het kennen van uw lichaamsvetpercentage kan meer nuttig zijn bij het bepalen van uw gezondheids- en fitnessniveau dan alleen het kennen van uw totale lichaamsgewicht of body mass index (BMI). Dat komt omdat naarmate het percentage lichaamsvet stijgt, het risico op nadelige gevolgen voor de gezondheid groter wordt. Er zijn verschillende methoden om de verhouding vet / vetvrije massa van uw lichaam te bepalen. Ze variëren in kosten, nauwkeurigheid en het niveau van vaardigheden dat nodig is om de beoordelingen uit te voeren.
Video van de dag
Stap 1
Dien aan een huidplooimeting met beugels van drie of zeven plaatsen op uw lichaam in. Deze methode voor het bepalen van het percentage lichaamsvet wordt het meest gebruikt. Het is ook goedkoop en nauwkeurig tot 3 procent van het lichaamsvet, hoewel de nauwkeurigheid nadelig kan worden beïnvloed voor mensen met veel overgewicht of heel dun. Het kan worden uitgevoerd door iedereen die is getraind in het gebruik van passers die het onderhuidse vet meten. Universitaire sportfysiologische laboratoria, YMCA's en andere sportscholen zijn waarschijnlijk plaatsen om huidplooimetingen te krijgen, die gratis of tegen betaling kunnen worden aangeboden.
Stap 2
Bezoek een onderzoekscentrum of universitair oefenlaboratorium om je onderwerpen aan onderwaterweegschalen, ook wel hydrostatische weging genoemd. Deze methode voorspelt het percentage lichaamsvet door je onder water te laten onderdompelen en het drijfvermogen van je lichaam te meten. Omdat spieren en botten dicht zijn, drijven ze niet, toch doet vet het.
U moet zoveel mogelijk lucht uit uw longen blazen voordat u bent ondergedompeld. Onderwaterweging is accuraat tot 1,5% en kan variëren van $ 10 tot $ 75, volgens de Georgia State University-afdeling voor kinesiologie. Hoewel hydrostatische weging de gouden standaard is voor het meten van lichaamssamenstelling, is het misschien niet geschikt voor mensen met angst rond water of onderdompeling of mensen met longgezondheidsproblemen of problemen die stil blijven staan.
Stap 3
Dien een body composition test in met behulp van de Bod Pod. Deze methode gebruikt luchtverplaatsing om vet versus vetvrije massa te meten. Het is verkrijgbaar bij universitaire bewegingslaboratoria en onderzoekslaboratoria tegen een vergoeding variërend van $ 40 tot $ 65, volgens de Georgia State University. Tijdens de test moet u een badmuts en nauwsluitende kleding dragen, zoals een badpak. U gaat in de pod zitten en blijft maximaal acht minuten stil terwijl de machine de luchtverplaatsing meet. Deze methode is tot op 3 procent nauwkeurig, maar is mogelijk niet geschikt voor iemand met claustrofobie. Deelnemers moeten worden ingesloten in de Bod Pod; de deur vergrendelt echter niet en er is een raam dat zicht op en uit de machine mogelijk maakt.
Stap 4
Voltooi een DUXA-scan (dual energy x-ray absorptiometry) in een onderzoekslaboratorium of universitair oefenlaboratorium. Deze scan maakt gebruik van röntgentechnologie om schattingen te geven van vet-, bot- en spiermassa in het hele lichaam en in specifieke delen van het lichaam. Het is nauwkeuriger dan onderwaters wegen, maar duurder tot $ 300 per scan. Deelnemers moeten tijdens de scan gedurende maximaal 12 minuten plat op een tafel liggen, maar de blootstelling aan straling is op een veilig, laag niveau.
Waarschuwingen
- Near-infraredinteractie en bio-elektrische impedantie zijn twee andere manieren om het percentage lichaamsvet te meten. Vanwege hun onnauwkeurige niveaus zijn het echter geen voorkeursmethoden.
