Gedehydrateerd raken kan iedereen overkomen, en in sommige gevallen kan het een medisch noodgeval worden dat ziekenhuisopname vereist. Tot voor kort was er geen goede manier om snel een ernstig uitgedroogde persoon te rehydrateren. Met de ontwikkeling van orale rehydratatiezouten is nu effectieve, snelle rehydratie mogelijk. Deze zouten werken omdat hun formule is gebaseerd op een goed begrip van de gastro-intestinale fysiologie. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn sportdranken niet erg nuttig voor het rehydrateren van een gevaarlijk uitgedroogd persoon.
Video van de dag
Uitdroging
Uitdroging treedt op als gevolg van het opnemen of verliezen van te veel vloeistof. Braken en diarree zijn veel voorkomende oorzaken; zo is oefening, in een gezond persoon. Milde uitdroging kan duizeligheid en verwarring veroorzaken. Meer ernstige uitdroging kan lethargie, coma en de dood veroorzaken. Als u ernstig uitgedroogd bent geworden, moet u mogelijk naar het ziekenhuis voor rehydratatie. In minder ernstige gevallen werkt thuisrehydratatie prima. In beide gevallen zijn orale rehydratiezouten een goede optie voor rehydratietherapie.
Over orale rehydratie Zouten
Over het algemeen bestaat orale rehydratatietherapie uit zouten en vloeistoffen die via de mond worden toegediend om een gedehydrateerde persoon te rehydrateren. We nemen ze vandaag als vanzelfsprekend, maar pas 50 jaar geleden bestonden ze niet. Volgens UNICEF is de techniek achter orale rehydratatietherapie ontwikkeld door Bengaalse onderzoekers in reactie op terugkerende cholera-epidemieën in hun land en anderen in de regio; cholera-slachtoffers stierven niet alleen als gevolg van infecties, maar omdat ze oncontroleerbare diarree hadden en enorme hoeveelheden vocht verloren die, voorafgaand aan de ontwikkeling van orale rehydratietherapie, niet effectief konden worden bijgevuld.
Zoutabsorptie
Het principe achter orale rehydratietherapie is eenvoudig genoeg: wanneer een persoon diarree heeft, beweegt vloeistof te snel door hun darmen om op de normale manier geabsorbeerd te worden. De darmen hebben echter op hun oppervlak een "natrium-glucose cotransporter", een eiwit dat veel beter zout absorbeert in aanwezigheid van glucose. Orale oplossingen voor rehydratie bieden eenvoudig de juiste mix van zout, water en glucose, zodat de zoutopname maximaal is, zeggen Stephen en Jennifer Freedman in 'Tintinalli's Emergency Medicine'.
Osmolariteit en vloeistofdynamica
Osmolariteit is een meting die de concentratie van stoffen in een vloeistof die in staat zijn om een kracht op dat fluïdum uit te oefenen. Hoe hoger de osmolariteit, hoe meer kracht op de vloeistof wordt uitgeoefend, zodat als een oplossing met een hoge osmolariteit naast een oplossing met een lage osmolariteit wordt geplaatst, vloeistof zal evolueren van de oplossing met een lage tot hoge osmolariteit totdat beide oplossingen dezelfde osmolariteit hebben.Dit heeft praktische gevolgen voor vloeistoffen die in uw bloedbaan worden opgenomen: als vloeistoffen in uw darmen meer osmotisch actief zijn dan uw bloed, zullen ze vloeistof naar zich toe trekken, waardoor u verder wordt uitgedroogd. Orale rehydratatiezouten werken omdat ze osmotisch vrij dicht in samenstelling zijn met je bloed; om deze reden, wanneer ze in je bloedbaan terechtkomen, blijven ze daar en worden je snel gerehydrateerd.
Waarom sportdranken falen in ernstige uitdroging
De voorgaande bespreking van transporteiwitten en vloeistofdynamica moet u helpen begrijpen waarom sportdranken - in de volksmond gezien als goede rehydratieoplossingen - niet erg effectief zijn in de behandeling van iemand met ernstige uitdroging. Volgens de Freedmans is de balans van suiker tot zout in de meeste sportdranken drastisch scheef in de richting van suiker. Dus als je een sportdrank drinkt, kan je wat zout absorberen, maar je introduceert ook een grote hoeveelheid van een andere osmotisch actieve stof - suiker - die niet absorbeerbaar is in afwezigheid van extra zout en die meer vocht in je darmen trekt, waardoor je erger wordt uitdroging.
