In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, piekte het aantal echtscheidingen in 1980 en is sindsdien gestaag gedaald. Volgens de American Psychological Association eindigt bijna de helft van de huwelijken in de Verenigde Staten in echtscheiding en is het aantal echtscheidingen zelfs nog hoger voor degenen die hertrouwen.
Meer en meer onderzoek heeft aangetoond dat echtscheiding een verrassend effect heeft op de levensduur. Een studie uit 2011 wees uit dat volwassenen die gescheiden waren 23 procent meer kans hadden om jonger te sterven dan degenen die getrouwd waren gebleven, en dat gescheiden mannen twee keer zoveel kans hadden om een vroeg graf te ontmoeten dan vrouwen. Maar het was moeilijk om te bepalen of scheiden echt bijdroeg aan vroegtijdig overlijden, of dat de factoren die de scheiding veroorzaakten (dwz middelenmisbruik of vluchtig gedrag) overeenkwamen met die factoren die vroege sterfte veroorzaken.
Nu heeft een nieuwe studie gepubliceerd in Annals of Behavioral Medicine licht geworpen op hoe scheiden kan ertoe leiden dat mensen jonger sterven.
Onderzoekers van de Universiteit van Arizona keken naar de gegevens van de Engelse Longitudinal Study of Aging, een langetermijngezondheidsstudie onder volwassenen ouder dan 50 die in Groot-Brittannië wonen, met zeven gegevensgolven die sinds 2002 om de twee jaar werden verzameld.
De gegevens omvatten 5.786 deelnemers, van wie 926 gescheiden of gescheiden, en maakten hun zelfgerapporteerde levensvoldoening, trainingsfrequentie en rookgewoonten, evenals hun longfunctie en ontstekingsniveaus bekend. Ze hielden ook de mensen bij die stierven tijdens de studie, en ontdekten dat, verontrustend, degenen die gescheiden of gescheiden waren, een 46 procent groter risico liepen om te overlijden dan hun getrouwde collega's.
Zoals onderzoekers eerder hebben gespeculeerd, is veel hiervan te wijten aan de slechte gewoonten die mensen neigen aan te nemen om het emotionele leed van de scheiding aan te pakken. Degenen die gescheiden waren, hadden veel meer kans om te roken en hadden daarom slechtere longfuncties. En, zoals we inmiddels al te goed weten, kan zelfs één sigaret per dag uw levensduur verkorten.
Vooral vrouwen waren vaker geneigd om na hun scheiding lagere niveaus van levensgenoegzaamheid te melden en aan lichaamsbeweging te doen. Een toenemend aantal onderzoeken geeft aan dat regelmatige lichaamsbeweging cruciaal is voor een lang leven, net als een positieve kijk op je leven.
Hoewel een van de redenen dat mensen de neiging hebben om deze slechte gewoonten na scheiding aan te nemen, zeker emotionele stress is, geloven de onderzoekers dat een andere reden kan zijn dat mensen geen partner meer hebben om hun gedrag te volgen.
"Partnercontrole van gezondheid kan een rol spelen, " zei hoofdauteur Kyle J. Bourassa. "Als je je een man of vrouw voorstelt die niet rookt en hun partner doet, zou de een kunnen proberen het gedrag van de ander te beïnvloeden. In veel opzichten verliezen we die belangrijke sociale controle over ons gezondheidsgedrag wanneer de relatie eindigt."
Dit wordt bevestigd door eerder onderzoek naar het zogenaamde "rimpeleffect", dat heeft uitgewezen dat het gedrag van uw partner een grote invloed op u heeft.
Natuurlijk zijn verdere studies nodig om echt te bepalen of het verband tussen echtscheiding en vroege dood echt correlatief of causaal is, vooral omdat de studie geen rekening hield met het feit of deelnemers al tijdens hun huwelijk rookten of begonnen nadat ze uit elkaar gingen. Verdere studies over hoe echtscheiding iemands dieet en de relatie met alcohol beïnvloedt zijn ook vereist (tenslotte zijn die foto's van Sad Ben Affleck na het uitgaan met Jennifer Garner, indicatief omdat ze aangeven hoe een persoon zich gedraagt na een scheiding, niet voldoende om te maken een volledige studie).
Bourassa suggereerde ook dat we meer een ondersteuningssysteem creëren voor mensen die door een scheiding gaan.
"We hebben interventies voor mensen die roken, en we hebben interventies voor mensen die niet genoeg bewegen, dus als we iemand kennen die gescheiden is, moeten we misschien vragen: 'Rookt u? Krijgt u voldoende lichamelijke activiteit?' " hij zei. "Het vinden dat de tevredenheid van het leven echtscheiding lijkt te koppelen aan fysieke activiteitsniveaus, suggereert ook dat interventies om de tevredenheid van mensen en hun psychologisch welzijn te verbeteren, stroomafwaarts kunnen leiden tot verbeteringen van de fysieke gezondheid."
