Elke keer dat u beweegt, moet u de spieren van uw ledematen en romp gebruiken, de skeletspieren genaamd. Deze spieren hebben tijdens gebruik extra zuurstof nodig, dus uw hart moet sneller pompen om meer zuurstof door uw bloedvaten naar uw werkende spieren te laten stromen. Oefening houdt in dat je veel spieren uitdaagt en resulteert in een significante toename van de pompsnelheid van je hart, dat bekend staat als de hartslagrespons bij inspanning.
Video van de dag
Fysiologische invloeden
De belangrijkste redenen voor de reactie van de hartslag om te oefenen zijn fysiologisch, wat betekent dat het normale functies van uw orgaansystemen zijn. Verhoogde activiteit in de zenuwen van uw werkende spieren veroorzaakt een toename van de activiteit van het sympathische zenuwstelsel. Het sympathische zenuwstelsel induceert wat bekend staat als de stress, of vecht- of vluchtreactie, die een verhoogde hartslag omvat evenals verhoogde bloeddruk, lichaamstemperatuur en vertraagde vertering onder andere veranderingen. Hoe harder u oefent, hoe hoger uw sympathische zenuwactiviteit en dus hoe hoger uw hartslag totdat u uw maximaal haalbare hartslag bereikt. Naast een toename van de sympathische zenuwactiviteit, zorgt oefening ervoor dat uw lichaam stresshormonen vrijmaakt. De belangrijkste stresshormonen zijn epinephrine en norepinephrine, die beide verder bijdragen aan de hartslagrespons tijdens inspanning.
Omgevingsinvloeden
Bepaalde omgevingsomstandigheden kunnen van invloed zijn op de reactie van uw hartslag op oefeningen. Extreme hitte of kou verhogen bijvoorbeeld typisch uw hartslagrespons om te oefenen. De reden voor het warmte-effect is dat uw hart bloed naar uw huidoppervlak moet pompen voor koeling, naast het leveren van zuurstof aan uw spieren. Extreem koude induceert een verhoogde hartslagrespons bij inspanning omdat uw bloedsomloop harder moet werken om u warm te houden en uw bloedvaten vernauwd raken. Vernauwde bloedvaten zorgen ervoor dat bloed minder snel stroomt en dat het hart daardoor sneller moet pompen, om voldoende zuurstofrijk bloed door deze smalle slagaders te krijgen. Hoge hoogte zorgt ervoor dat uw hartslag reageert op sporten omdat er minder zuurstof in de lucht is en daarom moet uw hart harder werken om voldoende zuurstof naar uw spieren te brengen.
Wijze van oefenen
De modus, of het type, van de oefening die u doet, zal van invloed zijn op uw hartslagrespons om te oefenen. Oefeningen waarbij uw bovenlichaam wordt gebruikt, zoals langlaufen, veroorzaken meestal een verhoogde hartslagrespons. Deze grotere respons is omdat je armen kleinere bloedvaten bevatten en wanneer ze tijdens het sporten vernauwd zijn, moet je hart harder werken om voldoende zuurstof te leveren aan de spieren die ze leveren.Je lichaamspositie beïnvloedt ook je hartslagrespons. Oefening gedaan in een horizontale positie, zoals zwemmen, resulteert in een lagere hartslagrespons op oefening omdat uw hart niet hoeft te werken tegen de zwaartekracht om bloed naar uw bovenlichaam en hersenen te brengen.
Lange-termijneffecten
Oefeningstraining gedurende lange perioden kan van invloed zijn op de reactie van uw hartslag om te oefenen. Iemand met een lage conditie zal een sterkere hartslagrespons hebben om te trainen dan iemand die fysiek fit is. Het menselijk lichaam is geëvolueerd om te proberen in homeostase te blijven - of een toestand van evenwicht - omdat het energie bespaart. Als u consequent oefent, past uw lichaam zich aan op manieren die het ook in tijden van fysieke stress meer homeostatisch houden. Sommige van deze methoden omvatten een efficiënter gebruik van zuurstof in de spieren, krachtiger pompen van het hart en meer ontspannen, elastische bloedvaten. Dus als u getraind bent, zal uw hartslag tijdens de oefening nog steeds toenemen, maar u zult moeten oefenen met hogere intensiteiten om dezelfde hartslag te krijgen als toen u niet getraind was.
