Anaërobe en aerobe ademhaling zijn manieren waarop je lichaam voedsel omzet in energie, zodat je hersenen, spieren en andere organen normaal kunnen functioneren. Oefeningen kunnen anaerobe, aërobe of een combinatie van beide energiesystemen zijn. Het type oefening dat u uitvoert hangt af van uw doelen, gezondheids- en fitnessstatus en voorkeuren.
Video van de dag
Oefening en energie
Je lichaam gaat meestal over van de ene vorm van energiesysteem naar de andere, wat vergelijkbaar is met hoe je auto accelereert als je een stick shift uitvoert. Wanneer u rent, vertrouwt uw lichaam in de eerste drie tot vijf minuten primair op anaerobe ademhaling om koolhydraten af te breken die in uw spieren en lever worden opgeslagen voor energie. Hoewel je lichaam nauwelijks vet gebruikt voor energie, neemt de snelheid van vetoxidatie - of afbraak - geleidelijk toe als een blok dat langzaam in een open haard verbrandt. Naarmate u het volgende uur in een gestaag tempo blijft lopen, verhoogt uw lichaam de vetoxidatie en verlaagt het de snelheid van het koolhydraatmetabolisme, waardoor u de oefening gedurende een lange periode volhoudt.
Anaërobe oefeningen
Anaërobe oefeningen vereisen een enorme hoeveelheid energie. Daarom is anaerobe ademhaling het dominante energiesysteem dat koolhydraten afbreekt in energie, waardoor je zenuwstelsel en spieren grote hoeveelheden kracht kunnen produceren. Dit duurt echter maar een paar seconden tot minder dan drie minuten, omdat anaerobe ademhaling niet snel genoeg energie produceert om aan de eisen van je lichaam te voldoen. Als u bijvoorbeeld langer dan 30 seconden blijft sprinten, begint lactaat - een bijproduct dat wordt geproduceerd door koolhydraatmetabolisme - zich op te hopen in uw spieren en treedt vermoeidheid op, waardoor uw spiercontractie afneemt. Dit verklaart ook waarom anaërobe oefeningen met hoge intensiteit, zoals zwaar gewichtheffen, boxsprongen, medicijnbal-worpen en zware kettlebell-schommelingen niet zo lang uitgevoerd kunnen worden als een 5K-run.
Aerobic Exercises
Aerobe oefeningen maken gebruik van vet - met behulp van zuurstof en koolhydraten - om een constante toevoer van energie te leveren om spiersamentrekkingen te ondersteunen. In tegenstelling tot anaerobe oefeningen, is de intensiteit in aërobe oefeningen lager en vereist geen snelle en krachtige samentrekkingen om kracht te produceren. Voorbeelden van aërobe oefeningen zijn marathonlopen, lange afstand fietsen en wandelen.Zelfs meditatieve oefeningen, zoals yoga en tai chi, kunnen aerobics worden genoemd, omdat aerobe ademhaling nog steeds het dominante energiesysteem is dat je lichaam gebruikt, zelfs als de intensiteit veel lager is dan hardlopen.
Shades of Grey
Veel recreatieve activiteiten, sporten en oefeningen zijn meestal niet aeroob of anaeroob omdat beide systemen tijdens de oefening door elkaar worden gebruikt. In voetbal en basketbal barsten atleten in een sprint van sprinten en ontwijken - anaeroob - gevolgd door een langere periode van joggen, die voornamelijk aeroob is. Oefeningsvoorbeelden zijn de meeste kettlebell-oefeningen, zoals de snatch en de op en gematigde kettlebell-schommels, interval hardlopen of fietsen, touwtjespringen en 1, 000-meter freestyle zwemmen. Zelfs anaerobe activiteiten, zoals gewichtheffen, kunnen het energiesysteem van uw lichaam van anaeroob naar aëroob overbrengen na een trainingssessie vanwege overmatige zuurstofconsumptie na de training of EPOC. Deze aandoening maakt gebruik van aerobe ademhaling om de zuurstoftoevoer in je bloed en energie voor je cellen aan te vullen, zegt inspanningsfysioloog Len Kravitz. Het uitvoeren van zware squats is bijvoorbeeld anaeroob. Wanneer je door de kamer loopt tussen sets squats, gaat je lichaam over op aërobe ademhaling.
