Elleboogpijn bij het gooien van een voetbal wordt vaak eenvoudigweg gediagnosticeerd als elleboog tendinitis. Er zijn echter verschillende soorten elleboog tendinitis. Pijn die optreedt bij het gooien van een voetbal wordt "werperarm" genoemd. Terwijl de meeste vormen van tendinitis slechts één kant van de elleboog aantasten, treft de elleboog van de werper - gebruikelijk bij voetballers - beide zijden van de elleboog.
Video van de dag
Thrower's Elbow
Thrower's elleboog beïnvloedt zowel de mediale als de laterale kanten van de elleboog. Pijn op de mediale of binnenkant van de elleboog wordt gewoonlijk de elleboog van de golfer genoemd, terwijl pijn aan de laterale of buiten de elleboog gewoonlijk tenniselleboog wordt genoemd. Elleboog tendinitis die van invloed is op voetbalwerpers, activeert de peesverbindingen tussen de pronatorteres-spier, de extensoren carpi radialis brevis-spier en hun overeenkomstige botgewrichten: de mediale epicondyle en de laterale epicondylus.
Oorzaken
De meest elementaire en frequente oorzaak van de elleboogontsteking van werper elleboog is overmatig gebruik. Als je een voetbal gooit, beweegt je arm in een hoog tempo, wat stress op je elleboog legt. Als uw arm om uw lichaam, de binnenkant of het mediale komt, strekken pezen zich uit tot maximale capaciteit. Tegelijkertijd worden de buiten- of zijspees samengedrukt. Pezen zijn verantwoordelijk voor het vasthouden van spieren op bepaalde afstanden. Pezen hebben enige elasticiteit, maar ze sterk uitrekken kan nadelige effecten hebben. Evenzo zorgt het comprimeren ervan voor onnodige druk op de botten. In de loop van de tijd slijt dit strekken en strekken de peesverbindingen af. Het probleem wordt erger als spelers zonder warming-up gooien omdat de pezen stijf en inflexibel zijn.
Behandeling en symptomen
Symptomen zijn pijn, zwelling en stijfheid bij het gooien van de voetbal. De elleboog van de werper in voetbalspelers wordt behandeld met of zonder operatie. Chirurgie herstelt meer ernstige gevallen van tendinitis; in de meeste gevallen zullen niet-operatieve procedures nodig zijn. Deze behandelingen zijn bedoeld om ontstekingen te verminderen, kracht te herwinnen en de flexibiliteit te vergroten. De behandelingen kunnen pols- en elleboogrekoefeningen, massagetherapie, toepassing van hitte en ijs en lichtversterkende oefeningen omvatten. Behandeling omvat ook het vermijden van activiteiten die de pijn of ontsteking verergeren.
Preventiepraktijken
De beste manier om elleboogontsteking te voorkomen, is door goede opwarm- en rekoefeningen voordat u voetballen op volle snelheid werpt. Door de pezen geleidelijk op te warmen met zachte werpbeurten worden ze losgemaakt en kunnen ze natuurlijk uitrekken, waardoor ze minder belast worden als ze op volle snelheid werpen. Na het opwarmen van de elleboog, neem een reeks van grondige stukken van de elleboog, pols en schouder.Als spelers niet gooien, moeten er stappen worden ondernomen om de elleboog warm te houden met een jas of deken. Coaches en ouders zouden deze oefeningen bij jonge spelers moeten inbrengen als ze gaan voetballen om goede gewoonten te ontwikkelen.
