Noradrenaline, of norepinephrine, is een hormoon dat in de bijnier wordt gemaakt. Het wordt gebruikt als een chemisch signaal tussen cellen van het sympathische zenuwstelsel, een tak van het zenuwstelsel die instaat voor alertheid, hyperactiviteit en snelle reacties. Noradrenaline vertoont effecten op het hart door te binden aan bepaalde receptoren in het hart en in de bloedvaten.
Video van de dag
Verhoogde hartslag
Noradrenaline interageert met bèta-receptoren die worden aangetroffen op pacemakercellen in het hart; het stimuleert de pacemakercellen, waardoor de snelheid waarmee ze elektrische ladingen genereren toeneemt. Elke lading die vrijkomt bij pacemakercellen zorgt ervoor dat het hart samentrekt. Noradrenaline verhoogt de hartslag aanvankelijk, maar dit effect wordt geminimaliseerd door het effect op het bloedvat.
Afname van de hartslag
De hartslag is ook afgenomen met de vrijmaking van noradrenaline, maar dit is een vertraagd effect; noradrenaline interageert met alfa-receptoren in de bloedvaten, waardoor vernauwing van het bloedvat wordt veroorzaakt. Bloedvatvernauwing, veroorzaakt een reflexpad dat de hartslag vertraagt.
Minimale effecten
Het effect van noradrenaline op de hartslag wordt tot een minimum beperkt door bètablokkers. Een persoon kan bètablokkers nodig hebben voor de behandeling van hypertensie, snelle hartratio of hartfalen. Alfa-receptorblokkers verminderen de vernauwende effecten van noradrenaline op de bloedvaten, maar laten de toename van de hartslag toe.
