Alle soorten bruine bonen bevatten veel eiwitten, vezels en talrijke vitamines en mineralen, waaronder ijzer, magnesium, kalium en foliumzuur. Ondanks deze overeenkomsten zijn de verschillen tussen witte en rode bruine bonen meer dan alleen maar diep. Variërend in textuur, smaak en voedingsprofiel, witte en rode kidneybonen hebben zeer verschillende potentiële toepassingen.
Video van de dag
Textuur en smaak
Rode bonen zijn de meest voorkomende bruine bonen. Deze grote bonen hebben een donkerrode kleur, een glanzende huid en een stevige textuur, waardoor ze geschikt zijn voor soepen, stoofschotels, chilis en andere gerechten die lang koken. Ook bekend als Cannellini bonen, witte bonen zijn groot, met een dunne, witte schil en een subtiele smaak. Als gevolg hiervan zijn deze bonen meer geschikt voor salades en gerechten die een kortere kooktijd vereisen.
Voeding
Vergeleken met rode bonen, bevat een portie cannellini van 1/2 kop 12 extra calorieën, 1 gram eiwit, 2 gram koolhydraten en 1 gram voedingsvezels. Witte kidneybonen hebben ook een hoger mineraalgehalte, waardoor meer ijzer, calcium, magnesium, kalium en zink wordt geleverd dan rode bonen. Maar rode kidneybonen zijn een betere bron van vitamines, waaronder vitamine K en vitamine B-1, B-2, B-3, B-6 en B-9.
