Dus ga verder en zeg hallo tegen enkele van de meest ongewone wezens die op het oppervlak van deze drijvende rots leven en ademen. Hier zijn de zeldzaamste dieren op aarde, variërend van schattig tot buitengewoon tot ronduit eng. En voor meer van de vreemdste dingen van de natuur, bekijk de 30 stoerste dieren die je nooit zou willen ontmoeten in een donker steegje.
1 De Pangolin
Afbeelding via AWF
Vanwege hun status als delicatesse in China en Vietnam, en het geloof dat hun schubben geneeskrachtige krachten hebben, "zijn alle vier Aziatische soorten pangolin momenteel vermeld als bedreigde of ernstig bedreigde", zegt Ian Britton, die in Namibië werkt aan dierenredding voor REST Namibië en runt de Pangolin & Co. Instagram. Bovendien waarschuwt hij, de vier soorten Afrikaanse pangolin 'gaan ook snel in die richting', (betekenis in de richting van kritisch bedreigde). Met hun unieke uiterlijk en schubben gemaakt van keratine - ja, dezelfde keratine waar mensen veel geld voor betalen in de kapsalon - is het jammer dat de pangolin het onderscheid als 's werelds meest verhandelde dier heeft.
2 De Seneca White Deer
Afbeelding via QUINN
De Seneca witte herten zijn een uiterst zeldzame kudde herten die leuk zijn, wat betekent dat ze geen pigmentatie in hun lichaam hebben, maar nog steeds bruine ogen hebben. Vanwege hun beperkte aantal - er zijn er ongeveer 300 - kreeg de soort een beschermde ruimte in het voormalige Seneca Army Depot, waar ze vrij zijn van roofdieren en open voor het publiek om te bekijken.
3 The Elephant Shrew
Afbeelding via WWF
"Een van mijn favorieten", zegt Chris Riley, eigenaar van reissite DaringPlanet.com, is de olifantentrekker - of, als je de juiste naam gebruikt, de Boni Giant Sengi. "Inheems in het Boni Dodori-bos in Kenia, " legt hij uit, de olifantentrekker "heeft een zeer ongewoon uiterlijk, met het lichaam van een muis en het hoofd van een geminiaturiseerde miereneter."
Helaas, zegt hij, is de populatie van de schrander door de ontbossing snel gekrompen en "het zal waarschijnlijk niet zo lang duren voordat hij volledig verdwijnt". Er bestaan nog steeds ongeveer 13.000 olifantensmokkelaars langs 19 verschillende ondersoorten in de wereld, hoewel sommige populaties, zoals die in het Gede Ruins National Monument, maar liefst 20 personen tellen.
4 De Ti-Liger
Afbeelding via WWF
"De Ti-Liger, " zegt Danielle Radin, een journalist en etholoog, "is een van de zeldzaamste dieren op de planeet." In feite is deze door de mens gemaakte mix tussen een lijger en een tijger nauwelijks te zien. Er is er een in Oroville, Californië, zegt ze, en ergens tussen de zes en tien in totaal over de hele wereld. Hoewel ze meestal veel groter zijn dan de gemiddelde tijgerwelp, hebben de soorten - in tegenstelling tot andere Dr. Moreau-achtige kruisingen - meestal niet de gezondheidsproblemen van hun hybride leeftijdsgenoten, wat betekent dat er een mogelijkheid is dat hun populatie toeneemt.
5 De Northern Hairy Nosed Wombat
Afbeelding via WWF
Hoewel je misschien een wombat hebt gezien in je plaatselijke dierentuin, is de kans groot dat je deze harige kerel nooit hebt gezien. Geboren met spectaculair slecht zicht, gebruiken deze schattige beestjes hun neus om in het donker naar voedsel te zoeken. Al met al, legt Radin uit, "zijn er nog ongeveer 115 over in het wild, die allemaal in Queensland, Australië worden gevonden."
6 De Yangtze Finless Bruinvis
Afbeelding via WWF
De Yangtze-rivier, de langste rivier in Azië, was ooit de thuisbasis van twee soorten dolfijnen - de vinloze bruinvis en de Baiji-dolfijn. Als gevolg van door de mens veroorzaakte veranderingen in het milieu is de Baiji-dolfijn echter uitgestorven in 2006. Zijn broeders, de finless bruinvis, staat bekend om het bezitten van een "ondeugende glimlach" en de verhoogde intelligentie van een gorilla. Helaas gaat zijn bevolking snel de weg op van de Baiji-dolfijn, die momenteel wordt vermeld als "ernstig bedreigd" door het WWF. Vanaf 2013 waren dat er 1.000, hoewel dat aantal sindsdien is afgenomen.
7 De Vaquita
Afbeelding via WWF
De vaquita is 's werelds zeldzaamste zeezoogdier, ontdekt in 1958 en is sindsdien bijna uitgeroeid. Met grote grijze vinnen en een donkere ring rond zijn ogen, is deze bruinvis onmiddellijk herkenbaar, hoewel ze snel wegzwemmen wanneer ze worden benaderd. Omdat ze vaak worden verdronken in netten die worden gebruikt door illegale visactiviteiten in de Golf van Californië, is de vaquita teruggebracht tot een bevolking van ongeveer 30 personen en lijkt het waarschijnlijk dat ze uitsterven voordat de meeste mensen er ooit een zien.
8 De Saola
Afbeelding via WWF
De saola is ontdekt in 1992 en is een zeldzaam zoogdier afkomstig uit Vietnam. Met twee lange, parallelle hoorns wordt het wezen vaak de 'Aziatische eenhoorn' genoemd. De saola lijkt op een antilope, maar is technisch verwant aan vee, en wordt alleen gevonden in de Annamite Mountains van Vietnam en Laos, waardoor hun bevolking - hoewel zeker extreem klein - onbekend is in exacte cijfers voor onderzoekers.
9 De Amoerluipaard
Afbeelding via WWF
De Amoerpanter is uniek in zijn soort omdat hij zich in plaats van de savanne in het Russische Verre Oosten bevindt. Met bijzonder warme vacht en de mogelijkheid om tot 37 mijl per uur te rennen, is de Amoer echt een prestatie van de natuur. Ondanks een levensduur van 10 tot 15 jaar, is de Amoer echter uiterst zeldzaam, met slechts ongeveer 84 die momenteel worden geteld door het WWF.
10 Hector's dolfijnen
Afbeelding via WWF
De dolfijnen van Hector zijn niet alleen de zeldzaamste, maar ook de kleinste mariene dolfijn ter wereld. Met korte, husky lichamen en onderscheidende gelaatsmarkeringen, zijn deze unieke dolfijnen alleen te vinden in de wateren langs het Noordereiland van Nieuw-Zeeland. Huidige schattingen plaatsen de soort op ongeveer 7.000 individuen, met sommige ondersoorten met populaties zo klein als 55.
11 De Borneo pygmee-olifant
De Borneo pygmee-olifant - bekend als de zachtste van zijn Aziatische olifanten en neven - heeft oversized oren, een bolling en een staart te lang voor zijn frame, die vaak achter hen op de grond slepen. Ondanks hun schattigheid en hun status als de kleinste olifanten in heel Azië, wordt de pygmee van Borneo ernstig bedreigd door stroperij en ontbossing, waardoor hun huidige bevolking op ongeveer 1500 komt.
12 De zwartgevlekte Cuscus
Afbeelding via
De zwartgevlekte cuscus is een angstaanjagend uitziend beestje, met verticale pupillen en gebogen voorklauwen. Alleen aangetroffen in Nieuw-Guinea, is de cuscus helaas tot uitsterven gedreven door jachtdruk en ontbossing. Hoewel exacte populatienummers niet beschikbaar zijn, wordt de soort vermeld als "zeldzaam" en is sinds 2010 ernstig bedreigd, in sommige gevallen volledig van zijn grondgebied uitgestorven.
13 De paarse kikker
Afbeelding via EDGE
De paarse kikker brengt het grootste deel van zijn leven onder de grond door en komt slechts een paar dagen per jaar tevoorschijn om te broeden. Inheems in India, heeft de soort zich waarschijnlijk al bijna 100 miljoen jaar ontwikkeld. Ondanks dat hij pas recentelijk is opgenomen in de wetenschappelijke gemeenschap - die in 2003 formeel wordt beschreven - wordt de paarse kikker al bedreigd met uitsterven als gevolg van de ontbossing. Vanwege hun introverte levensstijl zijn er echter geen exacte populatieschattingen gemaakt.
14 De Hispaniolan Solenodon
Afbeelding via SmallMammals
De Hispaniolan solenodon heeft een paar onderscheidingen buiten zijn zeldzaamheid, als een van de weinige zoogdieren die gif kunnen produceren, evenals een van de laatste leden van een geslacht van shrews die waarschijnlijk naast de dinosauriërs hebben geleefd. Ondanks dit legendarische verleden heeft de solenodon echter te maken gehad met ernstige druk sinds de Europese kolonisatie ratten en andere roofdieren in hun omgeving introduceerde. In combinatie met een lage voortplantingssnelheid - twee nesten van één tot drie nakomelingen per jaar - wordt de solenodon ernstig bedreigd als een van de zeldzaamste dieren die op aarde zijn achtergebleven. Hoewel exacte populatiecijfers onbekend zijn, beslaat de solenodon slechts een schaars gebied van 100 vierkante kilometer in Haïti.
15 De fuut met een kap
Afbeelding via Wikimedia Commons
Sinds hun ontdekking in 1974 hebben de Hooded Grebe - die zijn gevonden in Argentinië en Chili - hun bevolking met 98 procent zien dalen als gevolg van klimaatverandering en invasieve roofdieren. In combinatie met een lage voortplantingssnelheid staat dit onderscheidende dier nu op het punt te verdwijnen, met nog ongeveer 800 leden over.
16 De Filippijnse adelaar
Afbeelding via
Voorheen bekend als de 'Apenetende adelaar', is deze inheemse Filippijn een van de sterkste roofvogels, in staat om zijn sterke snavel te gebruiken om apen, slangen en hagedissen aan te vallen. Ondanks dat het de nationale vogel van de Filipijnen is, heeft deze adelaar de afgelopen 40 jaar echter te maken gehad met ernstige populatiedruk als gevolg van ontbossing en zwaar weer, waardoor ze een bevolking van minder dan 300 leden hadden.
17 De noordelijke kikker van Darwin
Afbeelding via EDGE
De Northern Darwin's Frog - endemisch voor Chili - is een van de slechts twee kikkers ter wereld die 'mondbroeden' ondergaan, waarin een kind wordt grootgebracht binnen de vocale zak van zijn vader. Ondanks het feit dat hij er al minstens 55 miljoen jaar geleden is, is de kikker vrijwel van de aardbodem weggevaagd - men is er sinds 1981 niet meer geweest - grotendeels vanwege ontbossing, klimaatverandering en mogelijk ziekte. Volgens de Zoological Society of London blijft er echter hoop dat men deze uiteindelijk kan zien, en daarom worden ze nog niet als volledig uitgestorven vermeld.
18 The Pygmy Three-Toed Luiaard
Afbeelding via Wikimedia Commons
Bekend als extreem traag - sommigen zeggen misschien "lui" - de pygmee drietandige luiaard kan alleen worden gevonden op een eiland voor de kust van Panama. Bovendien verlaten ze hun huizen alleen in het bladerdak van de bomen om te poepen, een activiteit die ze bijna een week zonder kunnen doen. En als gevolg van veranderingen in het milieu, is de luiaard nog moeilijker te vinden dan normaal: experts plaatsen de bevolking op minder dan 100 en krimpen.
19 De schede-staartvleermuis van de Seychellen
Afbeelding via
De schede-staart vleermuis van de Seychellen - zogenaamd vanwege zijn lange, vliezige cape-achtige huid, die kan worden verlengd of verkort voor hulp tijdens vluchten - was ooit gebruikelijk op de Seychellen-eilanden. Vanwege de opruiming van hun habitat voor plantages heeft hun populatie echter een sterke krimp ondergaan, die vandaag minder dan 100 bedraagt.
20 De Rondo Dwarf Galago
Afbeelding via Twitter
De kleine Rondo dwerggalago weegt meestal slechts ongeveer 60 gram en woont in het kustgebied van Tanzania. Onderscheidend door zijn "flessenborstel" staart en grote, donkere ogen, heeft de galago zijn bevolking aanzienlijk zien afnemen als gevolg van houtkap. Op dit punt blijft hun bevolking ernstig bedreigd en blijft ze onder de niveaus die studie mogelijk maken. Bovendien zijn ze alleen te vinden in acht "kleine en zeer bedreigde groenblijvende plekken" in Tanzania.
21 Colombiaanse dwerggekko
Afbeelding via
Met een lengte van slechts 2 centimeter, zou het je kunnen worden vergeven dat je een dwerggekko niet eens opmerkt als deze op je schoot zat. Desalniettemin is deze inwoner van Colombia er al sinds de dinosauriërs, en misschien zelfs in de tijd dat mensen en lemuren voor het laatst een voorouder deelden. Helaas lijkt hun tijd te zijn verstreken, omdat ze grotendeels uitgestorven lijken - met alleen afgelegen en zeldzame waarnemingen die worden gemeld.
22 De White-Winged Flufftail
Afbeelding via
De flufftail met witte vleugels is een piepkleine vogel - die gemiddeld slechts 14 tot 15 centimeter groot wordt - die alleen te vinden is in de hooglandmoerassen van Ethiopië. Helaas is door de begrazing van vee op hun geboorteland, evenals de afvoer van lokale moerassen, hun bevolking aanzienlijk gedaald ten opzichte van de reeds zeldzame niveaus, die momenteel op ongeveer 700 wereldwijd worden geschat.
23 De Hirola
Afbeelding via Wikimedia Commons
De hirola - zo genoemd vanwege een kleine Somalische gemeenschap die de soort toevlucht heeft gegeven en het als een spiritueel wezen heeft beschouwd - is een van de zeldzaamste antilopen ter wereld. Met opvallende donkere klieren onder hun ogen - die eruit zien alsof ze slaap nodig hebben - wordt de hirola ook vaak de "vierogige antilope" genoemd. Hoewel ze ooit gebruikelijk waren in Oost-Afrika, zijn droogte, stroperij en habitatverlies hun aantal gekrompen tot ongeveer 400 - en de bevolking neemt nog steeds snel af.
24 De El Rincon Stream-kikker
Afbeelding via WWF
De stroomkikker van El Rincon leeft alleen op een afgelegen plateau in het Argentijnse Patagonië. Het overleeft door in thermisch verwarmde bronnen te blijven om zichzelf te beschermen tegen de temperaturen onder nul op het plateau. Zoals geen verrassing is voor een dier waarvan de populatie minder dan vijf vierkante kilometer beslaat, is de El Rincon uiterst zeldzaam. Helaas heeft de bouw van dammen en de introductie van niet-inheemse soorten in hun wateren het aantal El Rincon sterk verlaagd tot niveaus onder zelfs dat van hun gebruikelijke aantal. Momenteel is het alleen te vinden op een enkel plateau in Argentijns Patagonië.
25 De Cebu Flowerpecker
Afbeelding via Twitter
De Cebu Flowerpecker dankt zijn naam aan het kleurrijke verenkleed dat mannen vertonen, waaronder blauw, rood, geel en wit. Hoewel gedacht werd dat het in 1990 was uitgestorven vanwege de bijna volledige vernietiging van zijn habitat, werd de Flowerpecker in 1992 opnieuw gespot. Hoewel het aantal extreem klein blijft - schattingen stellen ze tussen 60 en 70 leden van de soort in het algemeen - kan de Flowerpecker nog steeds gezocht op het afgelegen eiland Cebu in de Filippijnen.
26 De mediterrane monniksrob
Afbeelding via Wikimedia Commons
De monniksrob - die zijn naam dankt aan een uniforme bruine jas die lijkt op de gewaden van een monnik - werd ooit door de oude Grieken vereerd als een goed voorteken. Nu zijn zij echter degenen die wat geluk zouden kunnen gebruiken, omdat de commerciële jacht hun bevolking in grote benauwdheid heeft achtergelaten, met slechts ongeveer 250 monniksrobben wereldwijd. Gelukkig zijn er recent wetten ingevoerd om de monniksrob te beschermen, hoewel ze tot de inwerkingtreding ervan een van de zeldzaamste en schattigste wezens ter wereld blijven.
27 The Banded Ground-Cuckoo
Afbeelding via Alois Staudacher
Inheems in Ecuador, blijft de banded-koekoek een beetje een mysterie. Een opvallend kenmerk is echter een band van blauwe huid rond de ogen die zowel kan uitzetten als samentrekken. Ontbossing van Ecuador in de afgelopen decennia heeft helaas hun prevalentie enorm verminderd, waardoor ze een van de zeldzaamste vogels in de regio zijn met een bevolking tussen 600 en 1.700.
28 De Largetooth-zaagvis
Afbeelding via Wikimedia Commons
De largetooth zaagvis kan tot zes voet lang worden en onderscheidt zich door een snavel die lijkt op een zijwaartse kettingzaag. Hoewel ze tot 30 jaar oud kunnen worden, blijven ze ernstig bedreigd door overbevissing. Vanwege hun extreme zeldzaamheid kunnen er geen definitieve schattingen van de bevolking worden gemaakt. Slechts twee naties in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan - waar de zaagvis ooit gewoon was - hebben de waarnemingen in de afgelopen tien jaar bevestigd.
29 De Chinese reuzensalamander
Afbeelding via Wikimedia Commons
De Chinese reuzensalamander is een van de slechts drie overgebleven soorten reuzensalamander ter wereld. Het groeit tot bijna twee meter lang - waarvan 60 procent staartlengte is - het is geen verrassing dat het een reus wordt genoemd. Helaas, als gevolg van watervervuiling en het gebruik ervan als een delicatesse in China, is de gigantische salamander kritisch met uitsterven bedreigd. Hoewel exacte populatieschattingen niet kunnen worden gemaakt vanwege de extreem beperkte aantallen, wordt de gigantische salamander vermeld als 'extreem zeldzaam' met 'weinig overlevende populaties'. Als je er een ziet, beschouw jezelf dan als een geluksvogel.
30 De Chacoan Peccary
Afbeelding via Wikimedia Commons
De Chacoan pekari ziet eruit als niets dat je eerder hebt gezien - een varkenachtig zoogdier met een lange snuit en een dikke laag borstelige vacht. Hoewel lang werd gedacht dat het uitgestorven was, werd in de jaren zeventig in West-Paraguay een bevolking ontdekt. Desalniettemin blijft het uitsterven door verlies van leefgebied en invasieve ziekten. Vanaf 2002 waren er naar schatting 3.200 pekari's over, maar dat was vóór de massale ontbossing van hun habitat - het aantal is nu waarschijnlijk veel lager.
