Van alle droomoptredens zijn er maar weinig meer van deze wereld dan de enige die letterlijk niet van deze wereld is. In feite zou ik goed geld wedden dat elke persoon op de planeet, op een bepaald moment of een ander - zelfs al had hij de vorm aangenomen als de ontluikende en vluchtige gedachte van een kind met grote ogen - ervan gedroomd astronaut te zijn. Misschien is dat waarom het succesvol worden van een ruimtecowboy een van de meest geroemde, moeilijk te bereiken prestaties op (en buiten) de planeet is.
Ja, om astronaut te worden, moeten stagiairs allerlei krankzinnige beproevingen ondergaan. We hebben het over nul-G ziekte, stints van zware milieutraining, tweemaal per dag fitnesscircuits, meer seismische lichamelijke veranderingen dan je op één hand kunt rekenen, en een heleboel tijd onder water doorgebracht. Oh, en je moet opvallen tussen een acceptatiegraad die ervoor zorgt dat het krijgen van een klimop een briesje lijkt.
Dat klopt: het recht op Moonwalk verdienen is zeker geen cakewalk. Hier is alles wat eerst moet komen. En voor meer over het oneindige voorbij, en waarom het toch niet zo angstaanjagend is, bekijk dan de 30 redenen waarom de oceaan enger is dan de ruimte.
1 Elke nacht slapen door verschillende zonsopkomsten
Op aarde zijn we van nature gewend aan een 24-uurs dag: slapen wanneer de zon ondergaat en wakker worden wanneer deze opkomt. Maar in de ruimte kan de zon opkomen en tot 16 keer per dag opgaan, waardoor astronauten 'hun geest en lichaam moeten trainen om een 24-uurs circadiaans ritme te handhaven', zoals Hanneke Weltering schrijft voor Space . Hiervoor moeten astronauten aangewezen slaap- en wektijden, verlichtingsinstructies en meer instellen, allemaal in naam van een gezonde en gezonde slaap. En om u te helpen goed te slapen met beide voeten op de grond (of liever: een matras), leert u de 10 geniale trucs om in slaap te vallen in het midden van de nacht.
2 Zie zwaailichten - zelfs met hun ogen dicht
Astronauten dateren uit de legendarische lanceringen van 1969 en hebben gemeld vreemde flitsende lichten te zien, zelfs wanneer hun ogen dicht waren. Sommigen noemen het 'kerstverlichting', anderen noemen het 'vuurwerk in je oogbollen', maar er wordt aangenomen dat het kosmische stralen zijn die door de oogleden van astronauten kunnen gaan. Het ziet er misschien netjes uit, maar het helpt waarschijnlijk ruimtebangers niet beter te slapen.
3 Dodge Sweat Balls
Omdat ze meer dan normaal moeten trainen (meestal ongeveer twee uur per dag), hebben astronauten ook de neiging om behoorlijk wat in de ruimte te zweten, wat door zwaartekracht zwevende ballen van zweet kan produceren die ze met een handdoek moeten pakken. In plaats van hun gezicht naar beneden te rollen, houden zweetdruppels zich vast aan astronauten in zoute klodders tenzij ze er iets aan doen. En om te zien of je cognitief in staat bent astronaut te zijn, bekijk je deze Brain Teasers om erachter te komen of je slimmer bent dan een astronaut.
4 Bind zichzelf vast aan slaap
Zonder zwaartekracht kunnen astronauten op het plafond slapen als ze willen. Maar uit veiligheidsoverwegingen - en om desoriëntatie of fantoomspookbenen te voorkomen (ja, je kunt nepgevoelens van amputatie hebben) - aastronauten geven er meestal de voorkeur aan zich aan een muur in een slaapzak te binden.
5 Stop met huilen
Of ze zich nu emotioneel voelen of gewoon een beetje stof in hun ogen hebben (hoewel waar komt het stof vandaan in de ruimte?), Astronauten zullen merken dat de tranen niet over hun wangen rollen, maar in plaats daarvan gewoon in hun ogen. Blijkbaar prikt het. Veel.
6 Stop met drinken
Shutterstock
Koolzuurhoudende dranken zijn verboden in de ruimte, gezien het feit dat je lichaam niet op dezelfde manier met gas omgaat als op aarde zonder de zwaartekrachthulp. Maar in aanvulling op het niet toestaan van bier, verbiedt NASA astronauten om helemaal geen alcohol te drinken in de ruimte, uit angst dat opkoken de besluitvorming en naleving van het veiligheidsprotocol kan schaden. En als je deze gewoonte wilt omzeilen zonder de impuls 'astronaut worden', leer dan de 40 door wetenschap ondersteunde manieren om oude gewoontes te omzeilen.
7 Blaas hun neus (de hele tijd)
Omdat de zwaartekracht er niet is om te helpen bij de afvoer van de sinussen, hebben astronauten te maken met een constante slijmopbouw, waardoor iedereen in de ruimte het gevoel heeft dat ze altijd een beetje verkouden is. De enige manier om dit op te lossen, is door hun neus te snuiten om het af te tappen.
8 Speel Air Hockey Met Two-Ton Pucks
In de ruimte kunnen astronauten gigantische objecten verplaatsen met een lichte duw. Dit kan koel aanvoelen, maar het kan ook gevaarlijk zijn om apparatuur ter grootte van een auto tegen elkaar aan te slaan als de astronaut de controle erover verliest. Om die reden zijn astronauten getraind om grote objecten te verplaatsen op een luchtdragende vloer die werkt als een massieve airhockeytafel. Ze verplaatsen twee ton "pucks" over het oppervlak op een kussen van lucht en manipuleren enorm zware objecten alsof het speelstukken op een bord zijn.
9 Loop de hele werkdag onder water
Een ander centraal stuk van astronautentraining is het oefenen van dagelijkse assemblage- en onderhoudswerkzaamheden in een faciliteit die nabootst hoe het is om in de ruimte te zweven: een gigantisch zwembad waarin astronauten maximaal zeven uur tegelijk onder water drijven. (Ja, de hoeveelheid tijd die u achter een bureau doorbrengt, een astronaut kan onder water doorbrengen.) Het neutraal drijflaboratorium (zo heet het zwembad) is 202 voet lang bij 102 voet breed en wordt tot 40 voet diep. Alles bij elkaar houdt het 6, 2 miljoen liter water vast, waardoor stagiairs een enorme ruimte krijgen voor het oefenen van ruimtewandelingen en andere vluchtprocedures.
10 zwemrondes in hun vluchtpakken
Over onderwateruitdagingen gesproken, een andere activiteit die kandidaat-astronauten vroeg in hun training moeten doen, is drie volledige lengtes van een 25-meterbad zwemmen zonder te stoppen - terwijl ze schoenen dragen en hun 250-pond vliegpak. NASA geeft hen tenminste geen tijdslimiet om dit te voltooien.
11 Draag luiers
Shutterstock
Het gebrek aan zwaartekracht in de ruimte betekent de druk die een astronaut niet op zijn blaas voelt zoals op aarde, dus het kan zijn dat hij het hoofd moet raken zonder het te beseffen. Om dit tegen te gaan, dragen astronauten soms wat variatie van luiers voor volwassenen, zoals de "roll-on manchet" die John Glenn in 1962 droeg. Zoals Popular Science uitlegt, zijn astronauten van het International Space Station tegenwoordig uitgerust met de nieuwste -kunst luiers voor volwassenen die vloeibaar afval kunnen recyclen en in drinkwater kunnen veranderen.
12 Verliezen hun reukvermogen
Shutterstock
Mogelijk vanwege de opeenhoping van slijm (hoewel theorieën verschillen), zullen astronauten hun reukvermogen zeker aanzienlijk zien afnemen in de ruimte. Dit betekent ook dat hun smaakgevoel op dezelfde manier aansluit, wat misschien de reden is waarom gekruid voedsel en hete saus volgens een recente aflevering van All Things Consained populair zijn onder het beroep. Een pittige kick is misschien het enige dat astronauten hetzelfde smaakniveau geeft dat ze op aarde zouden ervaren.
13 Oefening tweemaal zoveel
Wij aardbewoners realiseren het zich niet, maar onze spieren werken te allen tijde om de zwaartekracht terug te dringen. Dus zelfs als we niets doen, bouwen en onderhouden we spierweefsel. In de ruimte verliezen astronauten echter die gestage, door de zwaartekracht opgelegde verbetering, wat betekent dat ze om de massa te behouden twee keer zo vaak op het squatrack moeten slaan.
14 Pas op voor botbreuken
Shutterstock
Om soortgelijke redenen als het verlies van spierkracht, ervaren astronauten ook een verlies van botsterkte. Een studie van 13 astronauten van het International Space Station ontdekte dat hun botsterkte met gemiddeld 14 procent daalde - ongeveer dezelfde botsterkte als een oudere vrouw met osteoporose - tijdens hun respectieve verblijf van zes maanden op de satelliet. "Als er geen preventieve maatregelen worden genomen, lopen sommige van onze astronauten mogelijk een verhoogd risico op leeftijdsgerelateerde fracturen decennia na hun missies, " zei de onderzoeksleider, Joyce Keyak, UCI orthopedische chirurgie en hoogleraar biomedische technologie.
15 Zie Puffy uit in afbeeldingen
Ja, astronauten zien er vrij geweldig uit in de ruimte, in hun reflecterende lenzen en gepantserde getup. Maar als je het van dichterbij bekijkt, merk je misschien dat hun gezichten er een beetje dom en gezwollen uitzien. Dat komt door het gebrek aan zwaartekracht waardoor vocht in het lichaam verandert. Terwijl het hart meestal tegen de zwaartekracht pompt om bloed naar de bovenste helft van het lichaam te krijgen, in de ruimte, zonder deze terugslag van de zwaartekracht, "blaast het gezicht min of meer" op, wat leidt tot een gezwollen gezicht.
16 Omgaan met kippenpoten
Om dezelfde reden vinden astronauten ook dat hun benen de neiging hebben om spichtig en wimpy te lijken, omdat er geen zwaartekracht is die bloed naar beneden helpt bewegen. Dit zogenaamde "skinny-leg syndrome" kan een tijdje blijven hangen voordat het lichaam van de astronaut zich aanpast.
17 Stop met snurken
Welnu, dit is een manier waarop slapen in de ruimte beter is dan op aarde: er is geen zwaartekracht die de keelholte van iemands mond in hun luchtpijp duwt, waardoor geluid ontstaat wanneer lucht in en uit stroomt - met andere woorden, geen snurken. Verhaal Musgrave, die zes keer naar de ruimte ging aan boord van NASA's ruimteveer, vertelde IFL Science dat hij in al zijn tijd in de ruimte nooit een van zijn collega-astronauten had horen snurken.
18 Neem een ritje op de "braaksel komeet…"
Een standaardonderdeel van de training voor astronauten is om in het KC-135-vliegtuig te gaan, dat, door in een parabolische boog te vliegen, 20 tot 25 seconden zwaartekracht levert, waardoor ze zich gewichtloos voelen en (voor de astronauten hier niet aan gewend) vaak gevoelens van ziekte, waardoor het voertuig de bijnaam "Braaksel Komeet" kreeg.
19… Tot 60 keer per sessie
Het echt onaangename deel van deze nul-G-ervaring is het feit dat de vliegoefening vervolgens 40 tot 60 keer per trainingssessie wordt herhaald.
20 Russisch leren
Het internationale ruimtestation maakt gebruik van Sojoez-ruimtevaartuigen, die in de jaren zestig voor het ruimtevaartprogramma van de Sovjet-Unie zijn gemaakt. Het besturen van deze voertuigen vereist dat gebruikers een diepgaande, technische kennis van het Russisch hebben. Om deze reden ondergaat NASA zijn astronauten door een intensief Russisch-bijlesprogramma, waarbij ze soms zelfs stagiairs naar het gastgezin in Moskou sturen terwijl ze leren.
21 Terrein vertrouwdheid
Daterend uit de vroege dagen van het Apollo-programma, is een integraal onderdeel van de astronautentraining het proces om stagiairs vertrouwd te maken met door meteoriet aangetast terrein - met andere woorden, de grond die men op de maan zou vinden. Het terrein dat het dichtst bij dat in de Verenigde Staten ligt, is de 'Meteor Crater', net buiten Winslow, Arizona. Daar vinden zowel bezoekers als astronauten een krater van 1.100 voet breed en 570 voet diep - een perfecte plek voor astronauten om driftrovers te testen en oefeningen te doen - en een Subway (ja, de sandwichketen).
22 Intense survivaltraining
Gezien alle dingen die mis kunnen gaan in de ruimte, moeten astronauten trainen voor een breed scala aan extreme onvoorziene gebeurtenissen. Tijdens een deel van de training trekken astronauten naar het landelijke Maine, waar overlevingsspecialisten ze boren tijdens vliegtuigongevallen, eerste hulp en overleving in de wildernis (als hun schip uit de koers wordt gegooid en in onherbergzaam gebied landt).
23 Piloot worden
Astronauten hoeven geen piloot te zijn, maar het helpt. Ervaring met vliegende commerciële of militaire vliegtuigen of het dienen als testpiloten is een veel voorkomende achtergrond voor velen die het veld ingaan. Bovendien vereist NASA van kandidaten dat ze ofwel 1.000 uur proefervaring hebben in een straalvliegtuig ofwel drie jaar relevante werkervaring. En voor meer geheimen uit de cockpit, leer je de 15 verrassende dingen die piloten doen als ze zich vervelen.
24 Intense ziekte en desoriëntatie
Zonder zwaartekracht - wat een persoon helpt te voelen wat er boven en wat beneden is - kunnen de kleine organen in de binnenoren van astronauten die hen op de hoogte brengen van veranderingen in evenwicht worden weggegooid, wat misselijkheid, hoofdpijn, braken en algemene desoriëntatie veroorzaakt.
25 Versla veel concurrenten
Shutterstock
Astronaut worden is uiterst competitief. In 2016 ontving NASA's selectiecommissie voor astronauten een recordaantal van 18.300 sollicitanten, waarvan er slechts 120 werden geselecteerd om te worden geïnterviewd. Slechts een dozijn bereikte de laatste ronde om uitgenodigd te worden om het tweejarige trainingsprogramma te voltooien. (Dat is een acceptatiegraad van 0, 06 procent, of 1 procent van de acceptatiegraad van Harvard.) De meeste aspirant-astronauten moeten vele malen opnieuw solliciteren voordat ze uiteindelijk worden geaccepteerd, als ze dat ooit zijn. Zoals astronaut Clay Anderson bijvoorbeeld schreef in zijn autobiografie, kostte het hem 15 pogingen voordat hij er eindelijk doorheen kwam.
26 Wacht (en wacht, en wacht, en…)
Hoewel de training ongeveer twee volle jaren duurt, betekent dit niet dat je meteen de ruimte in gaat zodra de training is voltooid. Volgens astronaut Dottie Metcalf-Lindenburger, "moet je meestal een aantal jaren wachten om de ruimte in te gaan." Dit was de tijd dat ze vroeger 'alle vaardigheden die je net hebt geleerd tijdens het uitvoeren van een bureauklus hebt behouden. Je kunt helpen bij het plannen van ruimtewandelingen, het beoordelen van robotica-manoeuvres, input leveren voor het cockpitontwerp, in Rusland leven als de NASA-contactpersoon, of een huidige bemanning heeft te maken met een probleem zoals water dat in ruimtepakken lekt."
27 Ga door zindelijkheidstraining
NASA.gov
Zonder zwaartekracht kun je je voorstellen hoe walgelijk naar de badkamer gaan in de ruimte zou kunnen zijn. Om die reden moeten astronauten vertrouwd raken met vacuümzuigen, dat in wezen werkt als een vacuümslang die aan het toilet wordt bevestigd. Dit vereist toiletten die slechts vier centimeter breed zijn, ongeveer een derde van de grootte die we gewend zijn - wat betekent dat we moeten wennen aan het vreemde ontwerp en beter kunnen richten.
