Het is zeer waarschijnlijk dat je op een bepaald punt in je leven een baan zult vinden die je gewoon niet meer kunt aannemen. Uit een enquête onder meer dan 3000 Amerikanen bleek zelfs dat 20 procent van de werknemers gelooft dat hun werkomgeving bedreigend of zelfs vijandig is. Nog eens 42 procent zei dat ze minder dan ondersteunende bazen hadden.
En terwijl velen van ons hebben gedroomd over impulsief stoppen met een onvervulde baan in een uitbarsting van glorie, deden de 15 mensen die we voor dit artikel spraken, echt. Dus lees verder voor de beste real-life "Ik stop" -verhalen die je motiveren om een verandering aan te brengen of, als je een manager bent, om te helpen een betere werkomgeving te creëren voor je eigen ondergeschikten. En als je zin hebt in je eigen optreden, kunnen we daar ook bij helpen: bekijk de 20 geniale manieren om werk minder vreselijk te maken.
1 "Mijn manager vertelde me dat ze wilde dat we een 'moeder-dochterrelatie' hadden. '"
Toen Marli ontslag nam bij een marktonderzoeksbureau, stopte ze echt met haar manager - een controlerende 'momager' die een vijandige werkomgeving creëerde met haar verlangen om Marli als een kind te behandelen. Uiteindelijk had Marli er genoeg van op die manier te worden behandeld, haar baan op te zeggen en haar eigen bedrijf te starten.
"Mijn manager was wat ik graag een 'momager' noem, " zegt Marli. "Ze vertelde me letterlijk dat ze wilde dat zij en ik een 'moeder-dochter' relatie zouden hebben. Ik vertelde haar dat ik geen moeder nodig heb, ik heb een manager nodig."
Zelfs na die uitwisseling sprak Marli's baas nog steeds met haar als een ouder die met haar kind praat. De bizarre dynamiek creëerde een vijandige werkomgeving die Marli niet kon verdragen. "Ik ben een waar testament dat mensen niet echt stoppen met een baan, ze stoppen met managers", zegt ze. Als haar manager anders was geweest, zou Marli zijn gebleven. In plaats daarvan begon ze haar eigen bedrijf.
2 "Mijn baas noemde me dom"
Shutterstock
Toen Brittany Gamble afgelopen mei afstudeerde, nam ze een baan bij een plaatselijke dierenkliniek terwijl ze op zoek was naar een baan in haar vakgebied. Tijdens haar tweede werkweek vroegen de dierenarts en de ondernemer haar om het patiëntendossier naar een andere kliniek te faxen. Gamble faxte het hele bericht - alleen om te horen dat ze te veel informatie had verzonden.
"De dierenarts kwam naar me toe en vertelde me dat ik 'dom' was en dat ik geen gezond verstand had, " zegt ze. "Nadat hij mezelf had verdedigd door te zeggen dat ik gezond verstand had, ging hij me vertellen dat ik dat niet deed."
Andere collega's namen deel aan het verbale misbruik totdat Gamble het niet meer kon verdragen. "Ik liep weg tijdens mijn lunchpauze en kwam nooit meer terug. Toen de leider me aanviel, was ik een gemakkelijk doelwit voor alle anderen." Ze zegt dat niets haar zou hebben willen laten blijven na het ondergaan van zulk hard misbruik. En voor meer verhalen die je een beter gevoel geven over je eigen optreden, bekijk deze 20 Slechtste banen als je ouder bent dan 40.
3 "Ik zou mensen moeten ontslaan waarvan ik dacht dat ik het niet verdiende."
Shutterstock
Jonathan Twill werkte vier jaar voor een mediabedrijf. Uiteindelijk werd hij hoofd van zijn afdeling nadat twee van zijn voormalige bazen waren ontslagen in meerdere reorganisaties. Met elke wijziging kon hij buy-in krijgen van zijn teamleden. Maar toen zijn baas een overhaaste reorganisatie voorstelde die ertoe zou hebben geleid dat hij zijn teamleden had ontslagen, trok hij de lijn.
"Ze wilden dat ik drie mensen ontsloeg waarvan ik dacht dat ze het niet verdienden om los te laten", zei hij. "Ik probeerde voor hen op te komen, maar mijn baas was onvermurwbaar en ik kon mezelf gewoon niet zien dat ik het vertrouwen van mijn team verdiende als ik dat deed."
Dus besloot hij ontslag te nemen - zelfs zonder een andere baan in de wachtrij.
"Natuurlijk wou ik dat het meer met voorbedachten rade was geweest, " zei hij. "Maar ik heb geen spijt. De enige manier waarop ik zou zijn gebleven, was als ze me meer richting gaven en mijn beslissingen vertrouwden. Maar dat zou nooit gebeuren, dus het was duidelijk tijd om te vertrekken."
4 "Mijn bedrijf was te cultus."
Shutterstock
Voordat Ricci directeur werd van The Vision Board Planner, had ze een tot nadenken stemmende ervaring als verkoopmedewerker bij Apple. Omdat het bedrijf zo groot was, ontdekte ze dat er een beetje een cult-achtige mentaliteit was. Op een dag, in een tijd waarin Taylor Swift Apple Music promootte, maakten enkele collega's van Ricci bekend dat ze geen fans waren van Taylor Swift. De groep werd onmiddellijk opzij getrokken en kreeg te horen dat ze die opvattingen niet mochten uiten tijdens de promotie.
Toen was er de druk die gepaard gaat met werken bij een van de meest gerenommeerde technologiebedrijven ter wereld. "Verschillende mensen die ik ken die daar werkten, zijn gestopt vanwege de druk die Apple op hun werknemers uitoefent", zegt Ricci. "Ik merkte dat ik in de badkamer mijn ogen meerdere keren had gehuild vanwege stress."
Ricci stopte ook. "Ik hield van de mensen met wie ik samenwerkte", zegt ze. "Maar als ik Kool-Aid moet drinken om ergens te werken, dan zou ik het liever niet doen." En voor meer fascinerende werkverhalen, bekijk deze 15 dingen die Dictator Bosses verbannen hebben bij hun bedrijven.
5 "Als de regering stabieler was, zou ik geen ontslag hebben genomen."
Shutterstock
Toen Dee Burrell, een aannemer bij een overheidsinstelling, begin december geruchten begon te horen dat er een overheidssluiting zou komen, nam ze ontslag. "Als aannemer zou ik geen loon hebben ontvangen, noch een achteraf salaris dat fulltime werknemers ontvangen, " zegt ze. "Ik heb mijn cv opgepoetst, mijn sollicitatiegesprek naar de schoonmakers gestuurd en begon te solliciteren naar nieuwe banen."
De beslissing werkte in haar voordeel en leerde haar een belangrijke les. "Ik werd ter plekke aangenomen bij mijn eerste interview daarna", zegt ze. "Een van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd van deze hele shutdown-situatie was om mezelf eerst te betalen. Dat betekent dat ik bij mijn volgende cheque aan een spaarrekening voor noodgevallen ga toevoegen. Als de overheid een beetje stabieler was, zou ik niet hebben ontslag genomen."
6 "Ik hield absoluut van het werk, maar ik verachtte mijn baas."
Aan het begin van zijn carrière schreef Phil La Duke te huur. Na wat onderzoek had hij zijn eigen model bedacht om zijn koers te bepalen, en de zaken verliepen vlot - totdat zijn baas hem vertelde dat zijn tarieven te hoog waren en om ze te veranderen, of anders. "Ik vertelde hem waarom ik mijn tarief zo had geprijsd en hij zei dat het hem niets kon schelen en dat ik mijn mond moest houden en mijn prijzen moest verlagen", zegt Phil. "Ik besloot om over het hoofd van de baas te gaan en naar de eigenaar te gaan. Toen ik hem begon te vertellen wat mijn baas me wilde laten doen, sneed hij me af en zei dat ik geen andere keus had dan te luisteren naar mijn baas."
De volgende dag liet Phil zijn bericht weten. "Ik keek de eigenaar in de ogen en zei: 'Ik heb altijd een keuze.' Zes maanden later was het bedrijf failliet. Ik hield absoluut van het werk, maar verachtte de persoon (zelfs tijdelijk) of vertrouwde de persoon niet met mijn toekomstige levensonderhoud. " En voor meer manieren waarop je CV ook je meest unieke persoonlijkheidskenmerken kan onthullen, bekijk dan deze 17 dingen die je baan over je persoonlijkheid kan onthullen.
7 "Als ze een andere persoon was en flexibel met me was, zou ik gebleven zijn."
Meteen na zijn studie werd Urszula Makowska een social media manager voor een bruidsontwerpster. Tijdens haar korte verblijf in de rol, zegt Makowska dat haar baas constant haar hele personeel uitschelde en hen dwong om te proberen aan haar onmogelijke normen te voldoen. Uiteindelijk zorgde de negatieve omgeving - in combinatie met het gebrek aan flexibiliteit dat Makowska voelde dat ze werd gegeven - ertoe dat Makowska haar bureau inpakte en wegging.
"Ik stopte na vijf maanden omdat ik besefte dat ik ongelukkig was", zegt ze. "Ze praatte vaak negatief over mijn collega's. Het was geen werkplek waar ik wilde zijn, dus ging ik weg. Als ze een ander persoon was en flexibel met mij was, zou ik zijn gebleven."
8 "Ik zou zijn gebleven als mij niet was gevraagd om rechtstreeks vanuit het huis van mijn baas te werken."
Als tiener kreeg Amber Rose Thomas haar droombaan - werken als blogger voor een klein bedrijf in de ontwerpindustrie. Het klonk geweldig - totdat ze zich realiseerde dat ze met haar baas zou werken vanuit zijn privé-huis.
"Het team was erg klein", zegt ze. "We waren drie jonge vrouwen en hij zou komen werken op zijn computer-kater en in zijn ondergoed."
En dat was niet alles. "Ik was de laatste werknemer die uit het oorspronkelijke team stapte, en het laatste moment was toen ik werd uitgezet bij een bedrijfsnetwerkevenement dat we organiseerden omdat hij me te zwaar vond en het merk beschadigde", zegt ze.. "Ik zou zijn gebleven als het een groter bedrijf was en ik niet rechtstreeks met hem of in zijn huis hoefde te werken. Had ik een externe werkkans of een middle-manager als buffer gehad, dan had ik overwogen te blijven."
9 "Het huidige leiderschap was meer geïnteresseerd in het creëren van een jongensclub dan aan werk."
TL Robinson, de oprichter en eigenaar van MASS EDEN, kreeg haar eerste baan bij een bedrijf in de financiële sector rechtstreeks van de graduate school. Ze beweert dat de omgeving een 'jongensclub' was die vijandig stond tegenover vrouwen.
"Ik moest slimme manieren vinden, zoals altijd een derde aanwezig hebben om het probleem aan te pakken", zegt ze.
Na verloop van tijd merkte ze echter dat haar fysieke en emotionele gezondheid negatief werd beïnvloed door haar gevoelens over werk. "Ik moest mezelf enkele lastige vragen stellen. De belangrijkste was: 'Welke waarde biedt deze baan?' Elke keer als ik mezelf de vraag stelde, kon ik geen goed antwoord bedenken. Ik wist dat ik waarde had en veel vaardigheden aan tafel bracht. Maar het huidige leiderschap was meer geïnteresseerd in het creëren van een jongensclub dan werk gedaan krijgen."
Ze stopte op een vrijdag en keek nooit achterom. "Ik was eerlijk in mijn exit-interview over waarom ik wegging. De beslissing, om eerlijk te zijn, was niet helemaal over mij", zegt ze. "Later hoorde ik dat mijn eerlijkheid de nodige veranderingen in de cultuur teweegbracht." Als die veranderingen eerder waren doorgevoerd, was Robinson misschien geïnspireerd om te blijven.
10 "Ik had geprobeerd manieren te vinden om meer kansen binnen het bedrijf te krijgen, maar het ging nergens heen."
Nadat hij zich realiseerde dat er geen mogelijkheden waren voor vooruitgang in zijn bedrijf, verbrak Marc Andre, die vervolgens een ander bedrijf zou gaan heten, Vital Dollar, zijn banden om zelf succes te bereiken - en hij heeft geen spijt van zijn acties. "Ik stopte met mijn baan als auditor om zelfstandig te werken als internetmarketeer. Ik zou in mijn baan zijn gebleven, tenminste een tijdje langer, als ik het potentieel had voor groei en loopbaanontwikkeling. Ik zat op een zeer kleine afdeling op mijn werk (alleen ik en mijn baas) en ik kon echt nergens heen."
Marc probeerde manieren te vinden om meer kansen binnen het bedrijf te krijgen, maar het ging nergens. "De frustratie bracht me ertoe om in deeltijd een eigen bedrijf te starten. Toen het groot genoeg werd, nam ik ontslag. Ik ben nu meer dan 10 jaar zelfstandige zonder spijt."
11 "Mijn werkgever wilde niet dat ik parttime studeerde."
Shutterstock
Als student ontdekte Jazmin Gaither, nu een erkend massagetherapeut bij Peace and Harmony, dat haar vorige bedrijf haar niet toestond om tegelijkertijd met school en werk te jongleren. Dat hielp haar de beslissing te nemen om te stoppen met haar baan en zich meer te concentreren op haar opleiding.
"Ik werkte voor een bekend groot massagebedrijf", zegt ze. "De eigenaar van mijn franchise was zo egoïstisch dat hij zei: 'Waarom moest je dit schema voor school kiezen?' Hij besloot toen om me op te schorten totdat mijn schoolrooster veranderde."
Jazmin had er genoeg van. "Ik deed mijn uiterste best voor mijn klanten en voor het bedrijf, en ik verdiende het om mijn opleiding te kunnen voortzetten zonder bang te zijn mijn financiële stabiliteit in het proces te verliezen." Als haar baas haar had toegestaan beide te achtervolgen, zou ze eerder geneigd zijn geweest om te blijven.
12 "De eigenaar van het bedrijf was ongelooflijk respectloos en hebzuchtig."
Toen een SEO-strateeg een vroegere baan begon, maakte zijn baas al zijn werknemers duidelijk dat hij behoorlijk rijk was. "De eigenaar zou luid (en trots) met het hogere management praten over de gloednieuwe Mercedes, of het gloednieuwe huis in de burbs die hij zojuist kocht terwijl wij nauwelijks leefden voor een grote stad. Hij zou klanten voortdurend overbelasten en overbelasten op de diensten die we leverden, die een aanzienlijke invloed hadden op onze klantretentiemogelijkheden, waardoor hij veel van onze medewerkers moest ontslaan. Na drie jaar was ik blij dat ik daar weg was. " Als die ene manager een andere persoon was geweest, zegt de strateeg dat hij misschien was gebleven.
13 "We begonnen pas om 10 uur en ze zouden altijd te laat komen, en ik had geen sleutel voor het kantoor."
Reddit-gebruiker dolphinanklettattoo verliet haar baan nadat ze oordeelde dat velen in haar bedrijf niet verantwoordelijk handelden. "Ik liep stage bij een non-profitorganisatie voor de mensenrechten. Ik was zo blij om daar te zijn. De mensen in mijn specifieke kantoor waren echter verschrikkelijk. We begonnen pas om 10 uur en ze zouden altijd te laat komen, en dat deed ik niet. heb geen sleutel tot kantoor."
"Ik kwam daar een uur te vroeg aan, want dat was hoe de treintijd in de rij stond, en ik was prima in staat om het uur tot 10 te wachten, maar ze zouden niet binnenkomen op 11 dagen of zelfs 12 uur. Hebben ze me ooit verteld wanneer ze te laat komen? Nee. Heb ik hen gevraagd? Ja. Op mijn laatste dag raakte het 11 en ik vroeg wanneer er iemand zou zijn. Ze zeiden 11.30 uur. Het sloeg 's middags en ik liet gewoon de items achter die ik had ik van hen buiten de deur en liep weg. Ik stuurde een e-mail naar hen dat ik hier niet meer mee om kon gaan, en ze reageerden nooit meer terug."
14 Ik zou zijn gebleven als ik minder micromanaged had gehad. "
Wanda Esken nam ontslag bij een krant die problemen met de geestelijke gezondheid noemde die volgens haar werden veroorzaakt door een misbruikmanager.
"Gedurende mijn tijd als manager bij dit bedrijf heeft de eigenaar zijn kleine team van werknemers zo slecht behandeld", zegt Esken. "Bij talloze gelegenheden zag ik hem over de stoelen van mijn medewerkers gaan staan en hen precies vertellen wat ze in hun dagelijkse e-mailcorrespondentie moesten zeggen - zelfs tot op de grammatica."
Uiteindelijk was genoeg genoeg en stopte Esken. "Aan het einde van dit alles zou ik gebleven zijn als ik minder micromanaged had gehad", zegt ze.
15 "Ik hield niet van de bedrijfscultuur."
Toen Reddit-gebruiker withgreatpower zijn baan begon bij een lokale videogamewinkel, waardeerde hij het gevoel van kameraadschap dat hij had met zijn collega's en hun klanten. "We waren 100 procent off-brand. Maar we deden het ook heel goed als winkel - we hadden goede reserverings- en abonnementsnummers. Maar helaas deden we het niet op de manier."
Toen een nieuwe regiomanager begon, veranderde ze de cultuur volledig - en de baan werd een stuk minder leuk. Dat alleen al was voldoende om de werknemer te laten stoppen. "Het enige waar ik om gaf was dat de baan waar ik van hield, de plaats waar ik van hield, en de mensen van wie ik hield, volledig opzij werden gegooid. Voor mij was dit de druppel."
"Ik schreef 'Afsluiten' op de takenlijst van de dag. Ik reed naar een andere locatie in de buurt om mijn sleutels af te geven bij een van de andere managers en ik keek nooit achterom." En als je je 9-tot-5-moe bent en ervan droomt om weg te komen, hier is een praktische gids om je baan te verlaten en de wereld rond te reizen.
