Chinees eten is over de hele wereld populair, van grote hotels en steden tot zelfs de hoekjes van kleine steden, Chinees eten is overal aanwezig! Je kunt de oude Chinese eetcultuur waarderen voor het presenteren aan de wereld van een keuken die vol smaak, aroma en kleur is, samen met alle wijsheid van kookmethodes die zijn verworven gedurende een lange periode die teruggaat tot ongeveer 5000 jaar!
Lao Tzu, de Chinese filosoof die in de 6e eeuw voor Christus leefde en wordt beschouwd als de grondlegger van het taoïsme, zei: 'Het besturen van een grote natie lijkt veel op het koken van een kleine vis'. Wat hij bedoelde was dat om succesvol te regeren, men precies de juiste aanpassingen en smaakmakers nodig had. Deze metaforische toespeling op eten illustreert heel duidelijk hoe belangrijk het vinden van de juiste combinatie altijd is geweest in de Chinese keuken.
Culinaire geschiedenis van Chinees eten
Eten is altijd een belangrijk aspect van de Chinese cultuur geweest en de verrukkelijke culinaire geschiedenis gaat terug tot ongeveer 5000 jaar.Sindsdien is het geëvolueerd met zijn smaak en kookmethodes. En gedurende deze enorme periode hebben de Chinezen een complex systeem voor het bereiden van voedsel ontwikkeld en onder de knie gekregen, zoals het identificeren van ingrediënten die compatibele combinaties vormen; gebruik maken van kooktechnieken die meerfasen kennen zoals eerst stomen en dan frituren of roerbakken en dan koken; en het toedienen van meerfasige smaakstoffen zoals marineren tussen de stadia van het braden, of na het stomen, of voor het roerbakken. De Chinese cultuur heeft voedsel altijd als een kunst beschouwd en de nadruk is altijd gelegd op de culinaire technieken, bereiding, serveren en waardering van eten.
Foods of Ancient China
Landbouw heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van China. De politieke, economische, sociale en ideologische ontwikkelingen in China draaien om en worden beïnvloed door landbouwpraktijken in de oudheid, waarna landbouwproducten het hoofdbestanddeel van de oude Chinezen werden.
Rijst
Archeologische vondsten geven aan dat rijst minstens 3000 tot 4000 jaar geleden het eerste graan was dat in China werd verbouwd. De vroegste vermeldingen van rijstaanplant in China (en de wereld), zaden van langkorrelige, niet-kleefrijst werden ontdekt in de neolithische ruïnes in Hemudu in Yuyao, provincie Zhejiang in de jaren zeventig. Vandaar dat de traditionele Chinese cultuur ook wel de ‘rijstcultuur’ wordt genoemd. Inscripties op de bronzen vaten die tijdens de westelijke Zhou-dynastie (1100 v.Chr. Tot 771 v.Chr.) Als rijstcontainers werden gebruikt, laten zien dat rijst in die tijd buitengewoon belangrijk was geworden. Met de groeiende ontwikkelingen in de landbouw begon de rijstteelt de Chinese economie positief te beïnvloeden en begon het een gerespecteerde positie te verwerven in de vorm van dagelijkse voeding, offeren aan goden, het brouwen ervan tot wijn en het bereiden van verschillende rijstgerechten die later traditionele gerechten werden. Chinese feesten. Arme mensen konden zich geen vlees en fruit veroorloven. Alleen bij gelegenheden slaagden ze erin vlees op hun rijst te krijgen.
Thee
Thee zou al in 3000 v. Chr. of zelfs daarvoor in China groeien. Mensen in China waren al zo vroeg begonnen met het zetten van thee, dat het een traditionele drank wordt genoemd.
Tarwe
Tarwe was geen inheems graan in China. Het was rond 1500 voor Christus, tijdens de Shang-dynastie, dat mensen in China voor het eerst tarwe aten. Het is meegenomen uit West-Azië. Tarwe werd net als gierst gekookt om de room van tarwe te maken.
Fruit
Sinaasappel, citroen, perzik en abrikoos waren in overvloed verkrijgbaar en worden daarom genoemd in de oude Chinese voedselgeschiedenis. Anijs en gember komen ook oorspronkelijk uit China.
Vlees
Mensen in China begonnen rond 5500 voor Christus voor het eerst gedomesticeerde kip te eten, die oorspronkelijk uit Thailand kwam. Tussen 4000 en 3000 voor Christus maakte varkensvlees plaats als delicatesse.Schapen en runderen kwamen in 4000 voor Christus uit West-Azië. Omdat vlees duur was, konden de armen het niet betalen. Boeddhisten aten geen vlees. Daarom begonnen mensen rond 1000 na Christus tofu en tahoe te gebruiken als eiwitbron tijdens het bewind van de Sung-dynastie.
gierstwijn en noedels
Deze twee voedingsproducten werden populair tijdens de Han-dynastie. Gierstwijn werd in deze tijd populairder dan thee. Rond 100 na Christus begonnen mensen lange noedels te maken van tarwe en rijst.
Pap
Zoals opgetekend door Marco Polo, in zijn geschriften, begonnen mensen in China pap te eten gemaakt van gekookte gierst in melk in de tijd van Kublai Khan, rond 1200 na Christus.
Kookstijlen
Het oude Chinese eten dateert uit de 7e eeuw voor Christus en kan grofweg worden verdeeld in de Noordelijke en de Zuidelijke kookstijl.Over het algemeen hebben Noord-Chinese gerechten de neiging vettig te zijn, hoewel ze niet mierzoet zijn, en de knoflook- en azijnaroma's zijn meer uitgesproken. Noord-Chinees eten bevat ook veel pasta; enkele van de favoriete lekkernijen op basis van meel zijn gestoomd brood; gefrituurde vleesknoedels; gestoomde gevulde broodjes; knoedels die op ravioli lijken; en noedels. De bekendste kookstijlen van Noord-Chinees eten zijn misschien wel de methoden die worden gebruikt in Shantung, Tientsin en Peking. Het Chinese verlangen naar verzadiging en overvloed wordt gesymboliseerd door een uitvoerig gemaakte gevulde kip.
Enkele van de onderscheidende Zuiderse kookstijlen zijn de Hunan en Szechuan keuken die bekend staan om het royale gebruik van chili pepers; de kookstijlen Chekiang en Kiangsu met hun nadruk op malsheid en versheid; en de Kantonese keuken die de neiging heeft een beetje zoet te zijn en veel afwisseling biedt. Rijst en rijstproducten zoals rijstcake, rijstcongee en rijstnoedels vergezellen meestal zuidelijke hoofdgerechten.
Smaak, aroma en kleur
De Chinezen, die het confucianisme en het taoïsme zorgvuldig in zich opnemen, legden altijd veel nadruk op het bevredigen van zowel de reuk-, visuele als de smaakzintuigen, wat ze doen door evenveel belang te hechten aan het opnemen van geur, kleur en smaak. Ze hebben meestal een combinatie van 3-5 kleuren, die worden gekozen uit ingrediënten die karamel, zwart, wit, geel, rood, donkergroen en groen van kleur zijn. Meestal wordt een groente- en vleesgerecht gekookt met één hoofdingrediënt en vervolgens met 2-3 ingrediënten van secundair belang die contrasterende kleuren hebben. Het wordt vervolgens bereid volgens oude kookmethodes, waarbij sauzen en smaakmakers worden toegevoegd, wat resulteert in een esthetisch gerecht vol aroma, kleur en smaak.
Oude kookmethodes voor Chinees eten
Enkele van de belangrijkste bereidingswijzen zijn pan-frituren, flash-frituren, frituren, stomen, stoven en roerbakken.Omdat de Chinezen altijd wisten dat de geurige geur van een gerecht de eetlust opwekt, gebruikten ze verschillende smaakstoffen zoals zwarte, gedroogde Chinese paddenstoelen, sesamolie, peper, kaneel, steranijs, wijn, chilipepers, knoflook, verse gember en lente-uitjes .
Een van de belangrijkste aspecten bij het bereiden van een gerecht was het behouden van de natuurlijke, frisse smaak en het verwijderen van alle ongewenste wild- of visgeuren, waar gember en lente-ui voor dienden. Ingrediënten zoals azijn, suiker en sojasaus werden gebruikt om de rijkdom van een gerecht te versterken zonder de natuurlijke smaken te verstikken.
Grote invloeden op de Chinese keuken
Eten is niet alleen wat we eten, maar ook hoe we het maken en eten. Er zijn twee belangrijke geloofssystemen geweest die het leven van gewone burgers op meer dan één manier hebben beïnvloed, zelfs van invloed op de manier waarop voedselingrediënten werden gebruikt en hoe mensen hun eten kookten en opdienden. Deze invloed is zelfs vandaag nog zichtbaar.
Confucianisme
Confucius benadrukte het belang van genieten en harmonie in de eetcultuur. Hij geloofde dat de kunst van het koken meer was dan alleen eten, en omarmde een bepaalde combinatie van smaken en texturen en introduceerde culinaire etiquette, het gebruik van kleur en aroma om de presentatie van een gerecht te verbeteren en tegelijkertijd de integriteit van individuele etenswaren te behouden. Een veel gevolgde etiquette was om geen messen op tafel te hebben, waarvan de behoefte kon worden geëlimineerd door voedsel in kleine hapklare stukjes te bereiden. Een andere veel gevolgde etiquette was het delen van voedsel met vrienden en familie, waarvan werd aangenomen dat het bijdroeg aan vrede en harmonie in de samenleving. Deze overtuigingen en etiquette worden tot op de dag van vandaag op grote schaal gevolgd.
Taoïsme
Het taoïsme legde meer nadruk op de voedings- en medicinale waarde van verschillende planten, schimmels, kruiden, groenten, zaden en wortels. Het benadrukte de noodzaak om de verschillende geneeskrachtige eigenschappen van verschillende voedingsmiddelen te bestuderen en dienovereenkomstig gerechten te bereiden.Dit maakte plaats voor een verrijkende Chinese keuken die caloriearm en vetarm is. Meervoudig onverzadigde oliën werden en worden gebruikt om te koken, terwijl melk, room, boter en kaas worden vermeden.
In de oude Chinese keuken zou een goed gemaakt gerecht heet en pittig zijn voor mensen met een voorliefde voor pikantheid; zoetig voor mensen met een voorliefde voor zoete smaak; voor degenen met een voorkeur voor neutraal smakend voedsel zou het niet te gekruid zijn; en voor degenen die genieten van sterke smaken zou het rijk zijn. De Chinezen waren van mening dat als een gerecht al deze kenmerken had en aan al deze smaken voldeed, het inderdaad een geslaagd kunstwerk was!
